139. HİKMET
Seher vakti kalkıp ağlayıp, feryad eyle; Feryadından yer ve gökler neva eylesin Hakk'a sığınıp göz yaşını çağlayan eyle; Ondan sonra Hakk derdine deva eylesin.
Gerçek dertliyi Allah sevip kulum dedi Üç yüz altmış bakıp onun gamını yedi Melekler yaşını alıp armağan eyledi Kan ağla yaşını alıp tanık eylesin.
Yüz bin günah işlendi, bilemedin; Tevbe eyleyip dergâhına gelemedin; Hizmet eyleyip iyi dua alamadın; Günahlardan seni ne diye suva eylesin?
Bu âlemde rezil olup kan yutmasan, Şeriatte, tarikatte pir tutmasan, Hakikatte candan, tenden tam geçmesen, Gafletlerden seni ne diye ayrı eylesin?
Erenlerin yaptıklarını yapamasan, Pirsiz yürüyüp vird ve evrad bilemesen. Yardım dileyip dua alamasan, Seçkin ulular sana ne diye dua eylesin?
Tezvir ağı koyup halkı yoldan çıkardın Şeyhlik kılıp riya ile pazar kurdun; Gönül eğlendirip şeytan ile devran sürdün Cemaline sen ne diye lâyık eylesin?
Lütuf ve keremi Hakk yarattı sizler için Can ve gönülde hizmet eyleyip sizler alçak Allah için bahsederim bulasın sahun Temiz olmayanlara ne diye lütfunu hediye eylesin?
Gece yatmayıp gaflet uykusunu haram eylese Kalb zincirini, sır zikrini tamam eylese Bin bir adını tesbih edip söz eylese Kul ne diye dergâhına hata eylesin?
Emr-i mâruf, nehy-i münker bilip eylese, Yatsa, kalksa bir Allah’ı hazır bilse Ölene kadar Rabbine hizmet eylese Kuvvet verir, onu ne diye iki büklüm eylesin?
Namazsıza, ibadetsize vermez kuvvet; Ameli zayıf, kendisi ayıplıya vermez himmet; Rızkı noksan, kendisi soysuz olan görmeye devlet; O fasıkın gönlünü ne diye safâ eylesin?
Yazık, insan kendi kadrini kendi bilmez; Benlik kılıp iyileri göze iliştirmez Hû sohbetini kuran yere kaçıp gelmez; O vefasız ahde ne diye vefa eylesin?
İnsan odur, fakir olup yerde yatsa, Toprak gibi âlem onu basıp geçse, Yusuf gibi kardeşi köle diye satsa; Kulun kulu, o gün ne diye heva eylesin?
Şevki, zevki muhabbetten ayân eyle Aşıklara aşk ateşinden beyan eyle Hor görülme-ağlama, meşakkatı nişan eyle Gerçek âşıklar ateşten ne diye çekinsin?
Allah diyerek ateşe girdi Halilullah O ateşi bostan kıldı, görün, Allah Boyun büküp ağlayıp dedi: "Şey'en li’llâh" Fakir, miskin orada ne diye heva eylesin?
Hakkâ âşık sâdıkları yürür yalnız Sabaha varsa, Hak önünde görür izzet Cennete girip cemal görür, ikram ve rahat Gizli yürür, halka ne diye riya eylesin?
Kul Hoca Ahmed, halet derdi peyda eyle Can ve gönlü Hakk yolunda tutkun eyle Derdini çekip mahşer günü kavga eyle Dert olmasa, Mevlâ'm kime şifa eylesin?..
_________________ "Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|