Kısaca, zaman zaman en azından 3 ayda, o da olmadı 6 ayda, o da olmadı en azından senede bir Mürşid-i Kamil'i ziyaret etmek gerekir.

Fakat kalabalık ve kendileriyle ilgilenilmiyor diye kimse mahzun olmamalı. Dediğimiz gibi esasen uzaklık diye bir şey yoktur. Yeter ki Mürşid-i Kamili iyi sevelim, iyi tanıyalım, verdiği görevleri inşallah canla başla yapalım. Aksatmayalım.

Günlük olarak en azından 5-10 dakika da olsa Mürşid-i Kamilin huzurundaymış gibi bir hal takınıp öyle tefekkür edelim. Bunu ne kadar artırırsak o kadar kârdır ve o kadar süratli bir terakkidir. Bu tatbikatla ziyaret etmediğimiz zamanlarda da ziyaret etmiş gibi olacağız inşallah.

Allah Teala, söylediklerimizi başta nefsime yaşamak nasip eylesin. Sözünde bırakmaya...

Bu sebeble Nakşibendî büyükleri, Sema ve raksa müsaade etmezler, cehri zikre de önem vermezler. Çünkü onlar matlüb (istenilen) huzur halini bulmuşlardır.

O hali bulan için cehri zikire ihtiyaç kalmamışdır, hatta uzlete çekilmeğe de. Çünkü onların bulundukları huzur hali aranılan en ulvi haldir.

Bu hali bulanların ilahi gibi yüksek sesle okunulan, kalbi tehyiç edici, harekete getirici vasıtalara temayül göstermemesi lazımdır. Çünkü sükut ve huzur hali şevkin aşkın nihayetidir.

Ama diğer tarikatlar böyle değildir. Onların son durakları kalb olduğu için uzlet, sema gibi vasıtalardan istifade yolunu arayabilirler ki nihayete gelebilsinler.