7. Hikmet "Kul Hüvallâh, sübhânallâh"ı vird eylesem Bir ve Var'ım cemalini görür müyûm? Baştan ayağa hasretinde feryad eylesem, Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?
Ellibirde çöller gezip otlar yedim; Dağlara çıkıp, tâat kılıp gözümü oydum; Cemalini göremedim, candan doydum; Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?
Elliiki yaşta geçtim ev-barktan; Ev-barkım ne görüne belki candan; Baştan geçtim, candan geçtim, hem imandan; Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?
Elliüçte vahdet şarabından nasip eyledi; Yoldan azan günahkar idim, yola saldı; "Allah" dedim, "Lebbeyk!" diyerek elimi aldı Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?
Ellidörtte bedenlerimi ağlar eyledim Mârifetin meydanında dolandım İsmâil gibi aziz canımı kurban eyledim Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Ellibeşte cemal için dilenci oldum Kavruldum, yandım, gül gibi ta ki yok oldum Allah'â hamdolsun cemal arayıp eda oldum Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Ellialtı yaşa ulaştı dertli başım Tevbe eyledim, akar mı ki gözden yaşım; Erenlerden nasip almadan taş gönülüm Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Elliyedi yaşta ömrüm yel gibi geçti Ey dostlar, amelsizim, başım kurudu Allah â hamd olsun, pir-i kamil elimi tuttu Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Ellisekiz yaşa girdim, ben habersiz Kahhar Malik'im nefsimi eyle zir ü zeber Himmet versen, kötü nefsime vursam teber Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Ellidokuz yaşa ulaştım, feryad ve figan Can verirken cananımı akla, getirmedim Ne yüz ile sana söyleyeyim, eyle azâd; Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Gözümü yumup tâ açınca erişti altmış Bel bağlayıp ben eylemedim bir iyi iş; Gece gündüz gamsız yürüdüm ben, yaz ve kış; Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Altmışbirde pişmanım günahımdan Ey dostlar, çok korkuyorum İlah'ımdan; Candan geçip kurtuluş dileyim Allah'ımdan Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Altmışiki yaşta Allah ışık saldı; Baştan ayağa gafletlerim yok eyledi Canım, gönlüm, aklım, şuurum "Allah!" dedi Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm?
Altmışüçte çağrı geldi; "Kul yere gir!.." Hem canınım, cananınım, canını ver ‘Hu’ kılıcını ele alıp nefsini kır Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?
Kul Hoca Ahmed, nefsi teptim, nefsi teptim; Ondan sonra cananımı arayıp buldum; Ölmeden önce can vermenin derdini çektim Bir ve Var'ım, cemalini görür müyüm ?
_________________ "Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|