|
155. HİKMET
Muhabbetin deryasına özüm attım,
Rahmet suyu, ulu derya dalıp battım.
Bin altınlık kıymetimi bire sattım,
Bende olup değdi kulluk yeli bana.
Küçüklükte eylediğim işden şimdi yandım,
Tevbe giysisin giydim, tevfik kemerini kuşandım.
Nefs kafiri merkeb kılıb, tepip bindim,
Ondan değdi tarikatın yeli bana.
Dirilikde hayran olup yolda kaldım,
"Rabbi" deyip gece ağlayıp, gündüz güldüm.
Başdan saç ve yüzden sakal orada yoldum,
Ondan sonra ruhlar selam kıldı bana.
Gece Allah, gündüz Allah dedim burada,
Sübhan Azim, Sübhan Allah dedim burada.
Sekiz cennet kabul kılıp durdu orada,
Açıp selam kıldı cennet huri bana.
Kul Hoca Ahmed, güneş gibi yanar gönlüm nuru,
Haletim yok, kanım yok, rengim sarı.
Kudret kanat verdi, uçtum arşdan öte,
Nasib eyledi dergâhında hepsini bana.
_________________
"Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp
Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|
