|
Naat
Kâinat üzerinde bilir efendisi,
Âlemlere rahmet, Allah sevgilisi
Kutlu olsun doğum günün evveli
Ne kadar sevinsek az, anlasak biraz…
Kâinat titredi nasıl bayram etti,
Melekler doğduğun eve sur, kanattı
Yayıldı furkanın, her yerde rahmetin,
Her gölgen güzellik cemalin yakamoz!
Altıncı yaşına geldiğinde yetim
Ana, baba deden anılarda resim,
Ebu Talip şefkati, unutturdu özlem
Allah melekleriyle korundun tarifsiz…
Emin bilinirdin, Mekke güvenirdi
Hacer-ül Evsed’i koymaya atandın
Kâbe imarına ellerin dokundun
Kimseyi üzmezdin benleri yaptın biz...
Rahip gördüğünde peygamberlik mührü
Övgüyle söz etti gönlünde huzuru
Şam’a gitme dedi ederse zuhuru
Ederler anında on birinde infaz
Busra’dan döndüler kervanla Mekke’ye
Yakıcı güneşte döndü çöl tekkeye
Melekler büründü buluttan takkeye
Dünya emrinde her adımına nafiz
Yirmi beş yaşında evlenmişti yetim
Hatice anamız şefkatine teslim
Saadetti baki fotoğrafta resim
Ümmetine örnek yeşerendi filiz
Mekke’de çılgınlık azgınlık manzara
Huzur vermiyordu her görüntü tasa
Kırkına gelince girdin inzivaya
Cebel-i Nur'du yar, dinlerdi sessiz!
Nur dağında “Oku!” diyordu alaz
Korkuyla “Bilmem ki…” dedin Cebrail’e
Tekrar soruyordu nur parlayan dille
Betin benzin solmuş döndün sarı güle…
Peygamberlik o gün sunuldu müjdesi
Teselli ve iman etti ki zevcesi
Bekir Zeyd ve Ali ilkti şeceresi
Öğrendin öğrettin kılındı ilk namaz
İslam’ın yaşanan Mekkeli yılları
İşkence bilirdi müşrik akılları
Hatice anamız teselli dalları
Kâfir azgın olsa da, sabırdı niyaz...
Ömer’in biatiyle erişince kırklar,
Yürüdüler Kâbe’ye tek yürek ayaklar,
Sokakta ilahi cengâver ataklar,
Tekbirler ummana yükselmişti eşsiz
Amcan Ebu Talip kâfirin yanında
Sevse de resulü gelenek kanında
Din değiştirmek zor vazgeçmek şanından
Ne kadar üzüldün yok derken şüphesiz
Birinci akabe ikinci akabe
Biat etti Ensar, birlikte Medine
Bir kerecik ne ah çektiler nede naz
Muhacir oldular hicretle sahabe
Hüzünlüydü gece, Ali yatağında
Yasin okuyarak evinden çıktılar
Kimse göremedi, hicrete aktılar
Rabbim müşriklere sanki çekmişti bez
Ebu Bekir Sıddık içtenlikte şahane
Her şeyini feda ederdi bir ona,
Paylaşmaya hazır arardı bahane,
Sevr mağarasında tek teselli tek yüz…
Ensar her şeyini verdi muhacire,
Tanımak değildi derdi tek kaide,
“Ver…” derken akardı infak maideye!
Resulün ağzından dinlenirken vaaz
Uhud’ta teninden yaralar almıştın
Taif’te Zeyd’le taş selinde kalmıştın
Kâbe’de namazdan ağıtla gelmiştin
Yinede kâfire etmedin tek bir buğz…
Uhud savaşından sonra her yıl gelir,
Mübarek dilinle yaşananı bilir,
“Uhud bizi sever bizde Uhud’u” der
Şehitlere ağlar, ağıtla titrerdi arz…
Mekke alınırken kâfirde korkular
İhtişamlı ordu herkesi sorgular
Hüzünlüydün o gün maziden öyküler
Her taşı havası Kâbe’de kordan iz…
Toprağa karışmış amcası, Hatice
Cennet-i Mualla özlemdi netice
Billal-i Habeş’i okuyorken ezan
Şükürler dilinde kıldırırken namaz…
Mekke’de kalmadın Medine’ydi şehrin
Doğduğun yer değil verdiğin yer mihrin
Ölünceye kadar zafer gördü mührün
Asr-ı saadet’tir Müslüman’a eskiz…
Elleri ağzında sessizce gülerdi
Gerektiği kadar sözleri alırdı
Öğlen namazından sonra az dalardı
Cemaline baksa aşka düşerdi göz
Sahaben konuşsa dikkatle dinlerdin
Dünyalıksa sözler doğruyu söylerdin
Güzel dillenirse keyifle izlerdin
Hareketin sünnet hadislerindi söz…
Ne uzun ne kısa hoş sakalın vardı
Gözlerine bakan kâinata yardı
Dünya emanet der ömür kadar kordu
Sümbüllerde kokar güldeydi izleri…
At deve yarışı izler, yarışırdı
Sıradan bir insan gibi dolaşırdı
Ne makam padişah nede atışırdı
Sevgiyle doluydu yüreği, paslanmaz…
Cebinde taşırdı koku ayna tarak
Elbisesi temiz, kir teninden uzak
Her işi elinde istemezdi uşak
Misafire hizmeti, ederdi cevaz…
Kötü söz bilmezdi dilinde iltifat
Ne kinci ne kızgın sunardı şefkat
Hiç israf etmezdi bilirdi emanet
Ne varsa verirdi muhtaçlara deniz…
Torunlar üstünde bir gün secdede
Kalmıştı uzunca hareketsiz öyle
Çocuklar inince ciddiyet içinde
Secdeden doğrulup başlardı namaza…
Yirmi yıllık İslam düşmanı İkrime,
Hamza’yı öldürten Süfyan’ın nedime
Günahlara tövbe eden bizimledir
Diyerek affettin değişmeyen tarzla…
Her sözde emindin yalanı bilmezdin
Doğruyu tavsiye ederdin yılmazdın
Çirkini sevmezdin ağzına almazdın
Sukut altın derdin, çok dinle ki kal temiz
Cebel-i Nur indi, tefekkür kalesi
Kâbe’yi seyrettin derince halesi
Eğimler kıvrımlar yürürken hanesi
Tıkanmadan nefes yürümekteydin tez…
Günahkâr nefsimiz zorlanmakta her an
Tırmanırken nefes nefese solar can
Koklarken kayası mis kokun yaygın
Hala izlerin var, kalabildim ne az…
Her şey ana yenik derdin bir emanet
Yiyin için israf etmeyin cemaat
Müslüman kardeşin, onda bul sefahat
Ensar gibi paylaş yığmayın çaput, bez…
Savaşta kim aman dilerse öldürme
Dinsiz bile olsa canını verdirme
Nerede olursan gıybet ettirme
İntihar edipte ateşte olma köz…
Çöl kuraklığında her adımın cennet
Şemsiyen bulutlar esen yel afiyet
Sahaben yanında İslamiyet devlet
Veda hutbesinde yüz binler verdi söz…
Hz. Muhammed(SAV) sonsuz manevi efendim,
Sünnetin yaşarım her anım-son andım,
Sahabe gözünde düşlerinde yandım
Görmek dilerim hep, ben fakir, aciz...
Saffet Kuramaz
En son deha tarafından 12.04.15, 12:24 tarihinde düzenlendi, toplamda 4 kere düzenlendi.
|
