 |
| Moderator |
 |
Kayıt: 15.12.08, 23:23
Mesajlar: 664
|
|
Kalben Secdedeydim O Gün
Kalbim secdeye varınca ejderha lavlar söndü
Dilim Allah sarınca dünyam haşire döndü
Ruhum tenim yarınca ilahi yol göründü
Alnım secdede lakin “Yar”ıma eriyordum
Nefes aldım derinden defalarca yeniden
Başım döndü övgüden nasiplendim sevgiden
Kurtuldum düşünmeden tutsak eden eskiden
Ne kendime göründüm ne “Var”da eriyordum
Döndükçe baş karıştım bütünde “Tek”e geldim
Manalar âleminde bahar gibi dirildim
Cennetsi kokularda çiçek gibi açıldım
“Enel Hak” dedikleri “Diyar”da eriyordum
Ölmeden öldüm sanki “Yok”luk sardı her yanı
Gördüklerim yabancı bilemedim mekânı
Uçuyordum sonsuzda olmadan tek mizanı
Ne simetri nede ses “Nar”ında eriyordum.
Saffet Kuramaz
|
|
