Ömer Faruk Tokat/Dâru'l-Hikme
İslam ilim ve takva kalesinden bir taş düştü… Zühd semasından bir yıldız kaydı… Şam zikir ve salavat meclislerinin şeyhi Ahmed el-Habbâl er-Rıfâî hoca geçtiğimiz Salı günü (27/01/2009) ikindi vaktinde Hakk'a yürüdü. Hocaefendi yaklaşık 105 yaşındaydı.
Cenaze namazı, 28/01/2008 Çarşamba günü, öğle namazını müteakip Emevî Camii'nde kılındı. Cenaze merasimi o kadar kalabalık oldu ki insanlar Emevî camiine sığmadı.
Hocaefendinin naaşı Bâbu's-Sağîr kabristanına, Şam'ın ünlü muhaddislerinden Şeyh Bedruddîn Hasenî'nin yanıbaşına defnedildi.
Taziye merasimi ise Ukaybe'de, Muhammed Hişâm el-Burhânî hocanın işrafındaki Tevbe Camii'nde yapıldı.
Şeyh Ahmed el-Habbâl er-Rıfâî:
1329 h. senesinde salih bir aile ortamında dünyaya geldi. Babası "Hanefî Habbâl" lakabıyla meşhur Şeyh Salih b. Şeyh Abdilfettah er-Rıfâî'dir.
Ahmed el-Habbâl er-Rıfâî hoca Ahmed el-Habbâl hoca bereketli bir ilmî ortamda yetişti. Muhammed el-Hanbelî el-Mekkâvî'den Kur’ân-ı Kerim dersleri aldı. Bedruddîn el-Hasenî, Şeyh Said el-Burhânî, Abdulkadir b. Muhammed Selim b. el-İskenderânî ed-Dimeşkî hocalardan şerî ilimleri okudu.
Hadis ilminde rivayet ve isnad ehlinden bir kimseydi. Babası Salih el-Habbâl'dan, dedesi Saîd el-Habbâl'a, Yusuf en-Nebhânî'ye ve Bedruddin el-Hasenî'ye uzanan bir rivayet silsilesine mensuptu.
Ahmed el-Habbâl hoca, ilmî şahsiyetinin yanı sıra takva ve salahıyla da öne çıktı. Şeyh Arif Osman kendisinden sonra salavat meclislerine işraf etmek üzere Said el-Burhânî ile birlikte Şeyh Ahmed el-Habbâl'a da icazet verdi.
Şeyh Ahmed Habbâl zikir ve salavat meclislerine olan işrafını ömrünün son anlarına kadar devam ettirdi. Hz. Peygamber'e karşı derin muhabbeti sebebiyle 50'den fazla hacc yaptı. Ayrıca Medine-i Münevvere'yi 80 defa ziyaret etti.
Yemenli ünlü davetçi Habib Ali el-Cifrî'nin, Şeyh Ahmed el-Habbâl'i ziyareti Ahmed el-Habbâl hoca, Şam'ın meşhur çarşılarından Midhat Paşa çarşısındaki dükkânının kazancıyla hiç kimseye muhtaç olmadan elinin emeğinin getirisiyle yaşadı.
Hocanın evi herkese açıktı, sofrası hep yoksullarla ve dervişlerle dolu olurdu. Hoca bir tevazu ve şefkat abidesiydi. Zorda kalanların sığınağı, manevî sarsıntı geçirenlerin teselli edicisiydi.
Bu yüzden toplumun her kesimi nezdinde sevilen ve saygı duyulan bir şahsiyet olmuştu.
El-Hükmü lillâh…. İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râci‘ûn...
Ahmed el-Habbal hocaefendiye Allah Teâlâ'dan rahmet diliyoruz. İslâm ümmetinin başı sağolsun.
DarulHikme
