Kuddusî Dîvanı
-Terceme-i Hal-
Hikayet edeyim ahvalimi filcümle yarene Sabavetten berü başıma gelini diyem ihvane
Sabi iken gelürdi gönlüme asarı ışkın Yanar idi yüreğim gice gündüz nar-ı suzane
Pederim merhum icazet verdi Zikrullaha pes bana Dedi çalış heman ben sağ iken ol zikr-i Yezdane
Şu kez çok eyle kim zikri olasın mesti layakıl Münafıklar desünler ya muraidir ya divane
Vefat etti peder ben onsekiz yaşında iken Kararım kalmadı hiç başladım pes ah-u efgane
Resulun ışkı düşüp gönlüme Hakk'a niyaz ettim Dedim aç ya ilahi yol varam ol Fahr-i Ekvane
Kabul etti duamı bir sene kaldım mücavir hem Gelüp Rum'a yine gittim o şahlar şahı Sultana
Mecazi ışka oldum mübtela hiç kalmadı sabrım Hevalandı düşüp gönlüm benim hem hubb-i nisvane
Beni rusva-yi alem eyledi ışk-ı mecazi pes Atardım kendimi pervane asa şem-i hubane
Tezevvüc eyledim andan doğuben nice evladlar Kimisi oldu yar bana kimisi oldu bi-gane
Sene Bin ikiyüz kırk altıda yazdım bu ebyatı Eriştirdi Huda fazliyle nısfi mahi Şaban'e
Peder tarihimi yazmış ki Binyüz seksenüç deyu Ana Hak eylüsün rahmet cem'i ehli imane
Rebi'ül Evvel'in hem on biri isneyn gicesinde Demiş kim doğdu bu oğlum ki hamd etmiş o Vehhabe
Kumuş hem ismimi Ahmed teyemmün edüben demiş Adaş olsun bu oğlum Fahri Alem Kevni Ekvane
Anın bihad salat ile selam et ruhuna ya Rab Bu Kuddusi günahkarı bağışla hem o Hakane
Hamdu bihad şükrü minnet daima olsun sana Çün bize iman İslam ni'metin kıldın ata
Cümle mahlukun şumarınca salat ile selam Ruh-i pakine O Şahın kim bize ol pişuva
Hem anın ashabına evladına ezvacına Durduğunca Arş-u kürsi Levh-u Kalem Arz-u Sema
Sensin ol kevn-ü mekanı Kainatın sani'i Vahid Ferd-ü Vahidsin yok şerikin ey Hüda
Işkını rehber edüb raha süluk ettim heman Muktedamdır aşk benim ben ana ettim iktida
Dost bana aşkın gerek ben istemezem gayrisin Hanümanım cism-ü canım aşkına olsun fida
Ben bu ışkın yoluna başım komuşam dönmezem Neylerim huri cinanı aşk bana çün aşina
Dünya ve Ukbaı verdim ışka ben şimden girü Bilmedim uş kim gönlüme perde olurmuş masiva
Müskerim ışkın meyinden bir nefes eylemezem Cur'a-ı camı yedinden nuş edelden beru ta
Bana ışkın zehri baldan tatludur billahi çün Derdime aşkın deva hem ruhuma ışkın gıda
Düştü Kuddusi gedanın sana gönlü daima Ruz-u şeb bi sabr-u aram arzular vasl u lika
Kapuna gelmişem Ya Rab tehi destim yüzüm kara Ki kulluk etmedim sana aceb halim nice ola
Şeriat emrini tutup tarika olmadım salik Sanurdum kendimi arif muhakkak ba yezid-u asa
Hevayi nefs'u iblise uyup ettim hata bi ced Menahi irtikab ettim, evamir tutmadım kat'a
Riya-u sum'a vü taklid ile celb eyledim nası Bilürken ki şühret aşıka bir fitne-i uzma
Severdim medh-i nası havf ederdim zemlerinden hem Bana hak söz diyen mabguz idi sevmez idim asla
Edeb iz'an-u haya namus u arı cümle terk ettim Mecazi aşk beni bu hale koyup eyledi rüsva
İki nesne zelil eyler buyurdu mer'i peygamber Biri şehvet biri hırsdır bu iki bende çok hala
Mehasinde Melaik yazmadı divanıma bir harf Mesavi'de me'aside velakin olmuşam yekta
Bu hal ile ümidi kesmeyüp hiç rahmetinden ben Dilerim mağfiret senden gice gündüz Hüdavenda
Günahım çokluğundan var mıdır sana geda herkes Beni afv eylesen rahmet dükenür mi ki bir derya
Hatamı i'tiraf edüp atanı isteyu geldim Gerek afv et gerek adl et vezirin yok senin haşa
Velakin afv edersen dostlarım hep sevinşürler Dahi gamnak olup hep cümle a'da zümre-i tersa
Kamu dostlarının başı Muhammed Mustafa kim ol Bana anamdan erham oldığı ma'lumdurur sana
Azab etsen bana mahzun olur elbette ol dostun Olur mu şübhe mesrur ol beni bağışlasan ana
Habibin hürmeti tard etme Kuddusi günahkarı Senin kapundan evsa var mı bir kapu ki ol vara
Nedir maksudun ey abid ibadetten degil bana Eğer talib isen dünyayı bil ahiret haram sana
Eğer ahiret dilersen gönül virme şu dünyaya Ki ahiret ehline dünya haramdır böylece bil ha
Eğer aşık isen Mevla'ya geç dünya ve ukba'dan Haramdır çünkü Ehlullah'a anlar şübhe yok asla
Sığar mı bir gönülde iki mahbub var düşün bir kez İki zıt ictima' itmek muhal mümkün değil zira
Bu Kuddusi kelamını eğer isğa' edersen Huda'ya vasıl olursın makamını ider bala
Cananıma geldim ki idem halimi şekva Çün leşkeri aşk varımı eyledi yağma
Dünyayı benim başıma tar eyledi bir kez Ki sabr ideyim içe od doldı serapa
Kalmadı figan eylemeye tab-u tüvanım Dil şehrini aşk yıktı harab eyledi zira
Geydirdi hemin başıma taç, eğnime hırka Usumu alıp etti beni aleme rüsva
Bu ışka giriftar olalı zühdü unuttum İnsana kemal vermez imiş zühd ile takva
Ben dersimi aldım bu gün ol hoca-ı aşkdan Varsun okusun zühd ü amel dersini mulla
Kuddusi'ye öğretti şi'ir tarzını bu aşk Her kime verilürse olur ışk dili derya
|