Sufiforum.com

2009'da başlayan SUFİFORUM'da İslam; İslam Tasavvuf Geleneği ile ilgili her türlü güncel ya da 'eskimez' konular yer almaktadır. İçerik yenilemeleri tasavvuf.name sitesinden sürdürülmektedir. ALLAH YÂR OLSUN.

Giriş |  Kayıt




Yeni başlık gönder Başlığa cevap ver  [ 6 mesaj ] 
Yazar Mesaj
 Mesaj Başlığı: Dava Sahibi Olmak Üzerine...
MesajGönderilme zamanı: 09.12.10, 08:30 #mesajın linki (?)
Çevrimdışı
Moderator
Kullanıcı avatarı

Kayıt: 14.12.08, 22:59
Mesajlar: 666
Aslında bu mesajımız şurada idi: viewtopic.php?f=41&t=470&start=10

Yönetici ağabeyimiz, haklı olarak konuya uygun yazılmasını rica etmişler. Biz de buraya yeniden yazıp oradaki konuyu değiştirmiş olmayalım.

Yakuti de oradaki mesajlarını buraya kendisi alabilir.


Başa Dön
 Profil Özel mesaj gönder  
 
 Mesaj Başlığı: Re: Dava Sahibi Olmak Üzerine...
MesajGönderilme zamanı: 09.12.10, 08:31 #mesajın linki (?)
Çevrimdışı
Moderator
Kullanıcı avatarı

Kayıt: 14.12.08, 22:59
Mesajlar: 666
Soru:
Ruhan yazdı:
Yakuti kardeşim, Öngüt efendi, vefat etmeden önce "Biz'den sonra 25 sene Mürşid-i Kamil ya da Veli gelmez. 25 sene sonra Mehdi As. zuhur edecek..." gibi bir kelam etti mi?


Cevap:
yakuti yazdı:
Ruhan Kardeş,
Bilindiği gibi Ömer Efendi (k.s)merhum Hatemîn Velidir kendileri...Bu "Hatemu'l Velilik" çalışmakla veya bir başka usülle arzu etmekle ya da birilerinin "sen Hatemu'l Velisin!" demesiyle veyahut seçimle elde edilen bir unvan veya makam değildir. Dünyanın ve Türkiyenin ehlullah alanında günümüzdeki durumuna ve manzara-yı umumiyesine bir göz atarsak, kimisinin kendisini Mehdi-yi azam, kimilerinin kutbul azam, kimsinin gavsul azam, kimisinin yeni yüzyılın müceddidi ilân ettiğini veya ettirdiğini görürsünüz ! Bu ahvâl ve konum içinde bendeniz Ömer Efendinin (k.s.) böyle bir sözü olmuşsa bile, O'nun haklı bir tesbitte bulunduğuna itikad etme eğilimim oldukça yüksek bir ihtimal olarak karşıma çıkıyor. Ama, sizler eğer "...böyle bir şey nasıl olur-olabilir?" derseniz konuyu hakikak@hakikat.com adresinden Ömer Efendinin yakınlarından sorabilirsiniz.


Anladığım kadarıyla öyle bir söz duymadınız ancak Öngüt'ün söyleyebileceğine ihtimal veriyor ve söylemişse o söze hak vererek inanıyorsunuz.

Ruhan yazdı:
Öngüt efendi, vefat etmeden önce "Biz'den sonra 25 sene Mürşid-i Kamil ya da Veli gelmez. 25 sene sonra Mehdi As. zuhur edecek..." ...


Öngüt efendinin bu sözünü vefatının ardından nette yorum yazan bağlılarından duydum.

Şimdi sizlere bir konuşmayı hatırlatmak isterim. Nazım Kıbrısi’nin 2009’daki bir konuşması şöyle:

İki türlü şeyh var: 1- Terbiye şeyhi. 2- Teberrük şeyhi. Terbiye şeyhi, müridi terbiye eder, hazırlar. Peygamber efendimizden bugüne feyiz yolu bunlardır. Ana ırmaktır, suvaran, yeşertenlerdir. Denize onlar ulaşır. Onlar izinlidir. Sayısı Sıddıki Ekber efendimizden Kıyamete kadar 7007’dir. Ana ırmaktan giden istediğini bulur. Ana ırmaktan ayrılan bir sürü sapak (yan kol) var. Onlarınki durur; sağa sola gidenler kapanır, akmaz olur. Onların başında duranlar ‘bizde de izin var” derler ama onların izni teberrüktür. Ders verirler terbiye edemezler.

Şimdi, koskoca Anadolu’da terbiye edecek (Nazım Kıbrısi’nin oğlu ve halifesi) Şeyh Mehmed efendiden başka terbiye edecek yok, icazetli yok. Çok Şeyhler var, sayıyorlar, sayıyorlar. Hepsinin çeşmeleri kurumuştur. Su akmaz. Şimdi Anadolu’daki bütün tarikatlar teberrük şeyhidir. Dersini verir ama feyiz yok! Feyiz çeşmelerini ayrıca arayacaksın. Halvet, riyazet, erbain şarttır. Bunlar olmadan izin de yok feyiz de yok… Nakşibendi erbainsiz olmaz. Eğer Şeyhsen sen erbaine gir de göreyim bakayım! Sen teberrük şeyhisin, neden aramadın sana ‘sağlam Şeyhi’ görecek kimseyi? Arayacaksın.

Anadolu’daki bilinen yerler (birkaç isim veriyor) terbiye edemiyorlar. Edemezler de… İcazetleri (izinleri, yetkileri) de yoktur. Ancak kitap tefsir yazıyorlar. Onla tarikat yürümez.


Kaynak: http://vimeo.com/10755929

Nazım Kıbrısi, özetle Anadolu'daki şeyhlerin TAMAMININ sağlam ve izinli (yetkili) olmadığını, teberrüken (idare etmek için de diyebiliriz) postlarında oturduklarını, insanları terbiye edemeyeceklerini, feyizlerinin (manevi gıdalarının) kesik olduğunu söylüyor. Bununla da kalmıyor; o Şeyhlerin ve onlara bağlananların sağlam yeri (ana ırmağı, ana yolu); mesela oğlu Mehmed efendiyi arayıp bulmalarını zorunlu görüp tavsiye ediyor. Dikkat ediniz. Davet sadece mühibbana (sevenlere) değil. Şeyh olanlar da (bizi) aramalı, deniyor.

Bu konuşma yapıldığında Öngüt henüz vefat etmemişti.

İki davayı karşılaştıralım: Eğer, "Bizden başka yetkili ve de yetki verecek Mürşid yok" diyen Nazım efendi doğru söylüyorsa, Ömer efendinin sözü ve davası boşadır. Çünkü, söze göre Ömer efendi bırakınız hatemliği, terbiye edecek, feyz ifaza edebilecek yetkili bir mükemmil (Mürşid) dahi değil. Eğer, "benden sonra 25 sene Mürşid ya da Veli olmayacak" diyen "Hatemü'l Evliya" Ömer efendi doğru söylüyorsa Nazım efendinin sözü ve davası boşadır. Nazım efendi, Öngüt'ten sonraya kalmıştır çünkü... İki davanın aynı anda doğru olması muhal. Gelin de bu pirincin taşını hep beraber ayıklayalım. Ayıklayabilirsek... Gördünüz mü davaların neticesini...

İstediğiniz söze inanabilirsiniz. Elinizdedir. İradeniz serbesttir.

Biz şu kadarını söylemek zorundayız:

1- Tasavvuf davaları terk etmektir.

2- Her dava mutlaka şahid ve delil ister. Öyle mi? öyle.. Şimdi, dava sahipleri bütün bir arzda (ya da Anadolu'da) Terbiye Mürşidi ya da Veli olmadığını nasıl ispat edecekler? Olmadığına dair, YOKLUĞUNA dair şahid mi getirecekler? İmkanı var mı? Yok.

Çünkü, bir şeyin ancak varlığı ispat edilebilir. Yokluğu ispat edilemez.

Misal verelim: "Filan bitki türü, arzda yok olmuştur" diye bir iddia ortaya atsam, bütün bir dünyayı; denizleri karaları tamamen size gösterip aha ispatı diyemem. İmkansız. Akla da ziyandır. Ve lakin birisi de çıkıp aksine şahid oldum dese ya da aha işte resmi diye ispat etse; işte buna fiilen ve aklen imkan var. Bakın ben bütün dünyayı size göstersem, olur ki göremediğimiz yer var diye davam havada kalır. Size o bitki arzda yok diye 1 milyon şahid getirsem gine yetmez. 7 milyarlık dünya. (ya da 71 Milyonluk Türkiye...) Ama, o bitkinin varlığını anlamak için bir kişi nasıl da yetiverdi!

Kıbrısi'ye ya da Öngüt'e ya da benzeri dava sahiplerine inanırsınız inanmazsınız, orası bizim işimiz değil. Şimdi sizlere diyoruz ki; Biz, şu anda yaşayan, vazifesi başında, terbiye eden, lebaleb feyiz ve manevi gıda sofrasını açmış Kamil, Mükemmil, Mürşid'e ŞAHİDİZ. Bizzat. Gözümüzle görüyor, elinden terbiye olanlara; nimetlenenlere BİZZAT şahid oluyoruz. Bu Mürşid-i Kamil, ne Kıbrısi'dir, ne Öngüt'tür. Ne de onların işaret ettiği bir kimse.

Bizim gibi, Anadolu'da, 100 başka başka mübarek kimseye ŞAHİDLİK edecek çok kimse vardır.

Ne oldu şimdi davalar? Nereye gitti?

Şahidliğimizi muteber bulmayabilirsiniz. Orası da size ait. Lakin ŞAHİDLİK öyle basit bir iş değildir. Yalan yere şahidlik büyük günahlardandır. Müslüman asla ve kat'a yalan da söylemez.

Biz Müslümana inanıyorsanız öyledir.

ve Hepimize de ALLAH Teala ŞAHİDDİR.

Ves'selamu aleykum.


Başa Dön
 Profil Özel mesaj gönder  
 
 Mesaj Başlığı: Re: Dava Sahibi Olmak Üzerine...
MesajGönderilme zamanı: 09.12.10, 10:41 #mesajın linki (?)
Çevrimdışı
Moderator
Kullanıcı avatarı

Kayıt: 24.12.08, 14:54
Mesajlar: 417
Elhamdülillah şahsı hakkında dava gütmeyenlerle Rabbim karşılaştırdı bizi. E yetiştirdiklerini görüyoruz ve hallerini işitiyoruz. Türkiye'nin her yerinde ve dahi dünyanın her yerinde emsalsiz çiçekler yetişmiş ama siz o ustanın çeşmesinde su yok diyorsunuz. Olana mı inanırsın, yoksa bugün çok farklı şekilde konuşan ve kendisine ilham dalgaları geldiğini söyleyen yüzlercesinden birine mi?

Herkes bana ilham geliyor diyor ve bu şekilde çeşitli laflar ediyor. Artık ya Mehdi, ya da Mehdi'nin tek müjdeleyicisi insanlar.

Bize karşı bir zatı savunan buradaki yönetici kardeş, Şeyh Nazım'ın artık terbiye şeyhi yok lafını es geçebiliyor. Sami Efendi'nin vermiş olduğunu söylediğiniz icazeti bize karşı savunmayın. Biz Sami Efendi'nin bıraktıkları mübareklerden bazılarını görmekle şereflendik elhamdülillah. Siz eğer öyle ise Nazım Efendi'nin sözüne karşı icazet savunması yapın.

Ya Hu, tek bir koldan gelmemiş tarikatlar. Siz kendi yolunuz hakkında konuşun, meydan sizin de Sami Efendi bir zata icazet vermiş ve sohbetlerine devam edenlerin feyze kavuşacakları söylemiş iken, siz kim olursunuz da ileri geri konuşursunuz.

Nazım Hoca'yı ziyaret eden Efendi hz.lerinin mühim bir vekili ağabeye ilgili videolar izletilmiş. Hazret, kötü söz sahibine aittir buyurup, konuyu kapamışlar. Bunlar işin dedikodusunda değillerdi ki. İlla edep, illa edep.. Bunu göremedin mi, geç kardeşim.


Başa Dön
 Profil Özel mesaj gönder  
 
 Mesaj Başlığı: Re: Dava Sahibi Olmak Üzerine...
MesajGönderilme zamanı: 09.12.10, 11:58 #mesajın linki (?)
Çevrimdışı
Kullanıcı avatarı

Kayıt: 06.07.10, 17:50
Mesajlar: 280
Ruhan,
Sen şu fikre karşı fikirle cevap veremeyen ibni abidindeki şahıssın değil mi ? En önce forumdaki yoldaşlarınla birlikte biraz medeniyet öğrenin, ondan sonra bu forumalra bir şeyler yazın derim. Sen daha Mürşidlik, Şeylik ve zahir ulema nedir bunları tefrik edememişsin azizim ! Önce bunları öğren gel, ondan sonra tartışalım. Seviyesizlik yapıp, fırtınaya karşı tükürenler gibi, tükrüğünü yüzüne gözüne bulaştırma ! En iyisi tükrüğünü çıkarmadan yut, bu senin için daha iyi olur, hiç değilse rezil-rüsva olmaktan kurtulmuş olursun !


Başa Dön
 Profil Özel mesaj gönder  
 
 Mesaj Başlığı: Re: Dava Sahibi Olmak Üzerine...
MesajGönderilme zamanı: 09.12.10, 16:13 #mesajın linki (?)
Çevrimdışı
Kullanıcı avatarı

Kayıt: 06.07.10, 17:50
Mesajlar: 280
/b][/size]Arkadaşlar,
Günümüzde adeta her sokak başında sırtına cübbe geçirip, sakal bırakan ve kendisini
"şeyhim, mürşidim" diye ilân eden mukallid ve sahte bir sürü yol kesicinin türediği göz önüne alındığında, bu konudaki hakiki ulema veya mürşid-i kâmillerin hangi vasıf ve hususiyetlere sahip olduklarından bahsetmek,
elzem bir durum arzetemektedir. İşte bu husustaki, bilgilerimizin tazelenmesi ve bilmeyen arkadaşlarımızın da bilgilenmesi için Hatemu'l Veli (k.s.) merhumun izahatlarını buraya teberrüken almış bulunuyorum. Mevlâm müstefid olanlardan eyleye...



HAKİKİ ALİMLER VE TASAVVUF EHLİ

Zâhir ve Bâtın Yolları:

Tarik yol demektir. Yollar beş kısımdır. Zâhir kısmı üçe ayrılır, bâtın kısmı iki yoldur ve bu iki yol âlîdir. Tarikat başka, Tarikat-ı âliye başkadır.
Zâhiri kısım:
1. Hakiki âlimler.
2. Nakilci âlimler.
3. İfsatçı âlimler.

Üç yol tariktir, iki yol âlidir. Tarik olan; zâhirî yol, tarikat yolu ve hakikat yolunun bir kısmı. Bunlar zâhirîdir.
Âlî olan iki kısımdır: Bâtınî ve Ledünî.

Ledünî olan doğrudan doğruya Allah-u Teâlâ tarafından ileriye sürülmüştür. Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin resmî vekâletini taşır.
Bir Hadis-i şerif’te:
“Âlimler peygamberlerin vârisleridir.” buyurulmaktadır. (Buhârî)
O onun vekâletini yürütür, onun taht-ı emrindedir, onun yolunu tutmuştur. O kademin üzerinde olduğu için o ne yaptıysa aynısını bilfiil yapar, o şekilde yürütülür. Onun idaresi kendi elinde değildir, onu idare ederler.
Binaenaleyh o etrafına adam toplamaya, menfaat edinmeye memur değildir. O verilen emri yerine getirmeye, nur-i ilâhî’yi yaymaya, bütün ilâhî emirleri tatbik ve tebliğ etmeye memurdur.
Bütün gaye o çemberin içinde kalmak, nur-i ilâhî’yi yaymaktır.
Bu beşinci kısım Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin vekâletini taşıyan tam vârislerine âittir.

Bu ulema hakkında Muhammed Esad (k.s.) Efendimizin şu sözleri ne kadar önemlidir.
“””Ulema vâris-i nebidir.” denilmek caiz olduğu gibi, “Kim vâris-i nebi ise ancak âlim odur.” diye mânâ vermek de caizdir. Bu itibarla Hadis-i şerif’e ikinci mânâyı vermek uygun olur. Çünkü Cenâb-ı Hakk’ı bilmeyen ve tanımayan, Cenâb-ı Hakk’tan korkmayıp masiyet işleyen kimseye âlim denilmesi caiz olmaz. Âlim billâh olan, halkı hiç bir ücret ve menfaat mukabili olmayarak liveçhillah Hakk’a, şeriat-ı mutahhara’nın emirlerine davet eder. Bunlar için büyük bir müjde vardır: “Siz beşeriyet için meydana çıkarılmış en hayırlı bir ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten vazgeçirmeye çalışırsınız ve Allah’a inanırsınız.” buyurmaktadır. (Âl-i imran: 110)Hiç bir peygamberin ümmeti vâris-i enbiya mertebesine nail olmamıştır. Yani hiç bir peygamberin ümmetine “Emr-i bil-ma’ruf ve nehy-i anil-münker” vazifesi verilmemiş, ancak bu vazife ümmet-i Muhammed’e tevdi ve ihsan buyurulmuştur.

Bu vazifeyi ifaya memur olan ümmetin hayırlısından murad; ulemâ-i rüsûm denilen zâhir ulemâsına peygamber varisi denilemez. Çünkü “İrs” tabiri bir pederden evlada bilâ-kesb intikal eden şeye denir. Ulemâ-i zâhirin ilmi ise irsî değil, kesbîdir. Medreselerde tahsil edilir, vehbî değildir. Vehbî olmayan ve kesbî bir ilme irs tabiri sahih olamaz. Ulemâ-i zâhire, vâris-i enbiyâdır demek asla doğru olamaz.
Beyazıdı Bestami (ks.) Hz.lerimiz de bu gerçek alimler için yukarıdaki ifadelere benzer şu tesbiti ortaya koymuştur:
Unuttuğunda cahil olacağı için, kitaplardan bazı şeyler ezberleyen kimselere âlim denmez. Hakiki âlim, öğrenmeden ve ezberlemeden, dilediği anda Hakk'tan ilim alabilen kimsedir."


Veliler de Üç Kısımdır:
[/size]
• Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimize tam vâris olanlar, onun kademi üzerinde bulunurlar, onun hâlâtını yaşayanlar onun vârisidirler.
• Yüz senede bir gönderilenler.
Mürşid-i kâmiller ulül-azm peygamberin hâlâtını üzerinde taşırlar. Hangi peygamber olduğunu ancak Allah-u Teâlâ bilir. Kimi veliye Musa Aleyhisselâm’ın hâlâtını, kimi veliye İsa Aleyhisselâm’ın hâlâtını vermiştir. O peygamberin ibtilâsı da aynen ona geçer. Bu gizlidir, kimse bilmez, kimse görmez. Bunlar Allah-u Teâlâ’nın has kullarıdır.
• Fenâfillâh’a ermiş diğer veliler ise nebi olan peygamberin nebilik hâlâtını üzerinde taşırlar.
Bu üç zümre âli kısma ayrılmış olanlardır.
Ulül-azm peygamberlere ayrı ruh verilmiş, diğer peygamberlere ayrı ruh verilmiş, velilere, âlimlere hep ayrı ruh verilmiştir. Her biri kendi ruhunun kuvvetiyle, ezelî takdirdeki kuvvet nisbetinde hareket ederler.
• Kibâr-ı evliyâullah nasıl olur? Allah-u Teâlâ’ya karşı göstereceği nezaket, saygı ve sevgi nisbetinde olur. Bu da çok gizli bir hâldir. Onlar hiçbir zaman büyüklük taslamazlar, keramet izharı düşünmezler. Hakk’ta fânî olmuşlardır, Hazret-i Allah ile övünürler. Bunlar Hazret-i Allah ile gizli irtibat sahibi olanlardır.



Tasavvuf Ehli olan mürşid veya şeyhler de Üç Kısma Ayrılır:

• Mükemmel
• Kemâl
• Mukallid


a. Mükemmel üç kısma ayrılır:

1.
Resul-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin hem Sehm-i nübüvvetine hem de Sehm-i velâyetine vâris olanlar:
Bunlar yüz senede bir, vazifeli olarak gönderilmiş olanlardır ve tam vâristirler.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif’lerinde buyururlar ki:
“Allah-u Teâlâ bu ümmete, her yüzyıl başında dinini yenileyecek bir müceddid gönderir.” (Ebu Dâvud)
Bu gönderilen müceddid, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin vekâleti ile gelir. Bunların kimisi “Nübüvvet vekâleti”ni, kimisi de “Velâyet vekâleti”ni taşır. Kimisi de hem “Nübüvvet vekâleti”ni, hem de “Velâyet vekâleti”ni taşır.
Hakîm-i Tirmizî -kuddise sırruh- Hazretleri:
“Öyle veli vardır ki makamını aşar” buyurmuşlardır. (Hatm’ül-evliya)
Bunlar bizzat Resulullah Aleyhisselâm’ın vekilidirler. Kalpten kalbe dökülen emânet-i ilâhî’ye mazhar olanlardır.
Resul-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif’lerinde:
“Allah-u Teâlâ benim göğsüme ne döktüyse ben de onu olduğu gibi Ebu Bekir’in göğsüne boşalttım.” buyuruyorlar. (Risâle-i Es’adiyye)
Kalpten kalbe dökülen ilâhî emânetullah kıyamete kadar devam eder.
Allah-u Teâlâ Resulullah Aleyhisselâm’ın göğsüne ne döktüyse, Sıddık-ı Ekber -radiyallahu anh-in göğsüne ne döktüyse, onun göğsüne de aynısını döküyor. Has ilmullah’ı doğrudan doğruya Allah ve Resul’den alır.
Üzerindeki hâl nübüvvetin bir cüzü, iç âlemi Hâtem’ül-enbiya -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimizin bir emanetidir ve bütün fazilet de o emanettedir.
Peygamber Aleyhisselâm’ın tam vârisleri bir evlât derecesinde olup, zâhirî nesep itibârı ile ona yakın olanlardan da ileridirler. Mânevî nesep itibarı ile en yakınları onlardır.
O emanet ondan gelen nurdur. Bu hâlât Hâtem-i enbiya -sallallahu aleyhi ve sellem-den başlar, Hâtem-i evliya’ya kadar devam eder. Onunla birlikte yeni bir saha açılmıştır.
Bu yol Resulullah Aleyhisselâm’ın tuttuğu yolun tâ kendisidir. Nasıl ki Resulullah Aleyhisselâm ümmi ise, onun yetişiş şekli de aynen ona benzer. Onun hâlâtını Allah-u Teâlâ aynı şekilde ona vermiştir.

Allah-u Teâlâ onu Kudsî ruh ile desteklediği, Resulullah Aleyhisselâm’ın nurunu taktığı, bâtınî emaneti taşıdığı için, onun vekili olmuş oluyor.

Vâris-i enbiyâ kimdir?

1. Allah-u Teâlâ kimi sevip seçmişse,
2. Kimi kendisine çekmişse,
3. Emanetini kime vermişse,
4. Resulullah Aleyhisselâm’ın nûrunu kime takmışsa,
5. Kimi Kudsî ruh ile desteklemişse, işte onlar Peygamber vârisidirler.

Onların alâmeti budur ve muallimleri bizzat Hazret-i Allah’tır.
Allah-u Teâlâ onları Âyet-i kerime’sinde şöyle tarif ediyor:
“Allah’tan korkar, takvâ sahibi olursanız mualliminiz Allah olur.” (Bakara: 282)
İlmi de Allah-u Teâlâ’dan aldıkları için o ilim üzerinde yürürler ve o ilim üzerinde yürütmeye çalışırlar. Bu ilim has bir ilmullahtır.
Diğer bir Hadis-i şerif’te şöyle buyuruluyor:
“Ümmetimin âlimleri benî İsrâil’in peygamberleri gibidir.”
Peygamber Aleyhimüsselâm Hazerâtı ümmetlerini kati delillerle Allah yoluna dâvet ettikleri gibi;
“Âlimler peygamberlerin vârisleridir.” (Buharî)
Hadis-i şerif’inde beyan buyurulduğu üzere Vâris-i enbiyâ olan ümmetin seçkinleri de halkı Hakk’a dâvet ederler. Bu dâvet Allah-u Teâlâ’nın Kitab-ı kerim’i ve Resulullah Aleyhisselâm’ın Sünnet-i seniye’si ile olur. Yani Ahkâm-ı ilâhî’yi tebliğe memurdur.

Risaletine vâris olduğu için Ahkâm-ı ilâhî’yi tebliğe memurdur. Velâyetine vâris olduğu için de o nur üzerinde, yani onun kademi üzerinde bulunmak mecburiyetindedir. O izden hüve hüve gider.
Onların tebliği daima kati delillere dayandırıldığından, onları yıkmak ve çürütmek imkânsızdır. Zanlarıyla karşı çıkanlar her zaman için zelil düşmüşlerdir.
Çünkü onlar ilâhî ahkâmı tebliğ ettiklerinden ötürü yalnız ve yalnız Allah-u Teâlâ’ya sığınırlar ve güvenirler, O’nun desteği ile yürürler.
Bir Hadis-i şerif’te şöyle buyuruluyor:
“Böylelerinin sözleri peygamberlerin sözleri gibidir.” (Ebu Nuaym. Hilye)
Nübüvvetin üstünde hiçbir rütbe olmayacağına göre, bu rütbeye vâris olmaktan daha büyük şeref tasavvur edilemez.
Onlar şu Âyet-i kerime’nin lütuf tecelliyatına mazhardırlar:
“Yarattıklarımızdan öyle bir topluluk da vardır ki, onlar Hakk’a iletirler ve Hakk ile hüküm verirler.” (A’raf: 181)
Onları Allah-u Teâlâ tayin edip ileriye sürmüştür. O ileriye sürdüğü için Hakk’ı biliyor, Hakk’a götürüyor. Hakk’tan gelmedikçe halkta hiçbir şey bulunmaz.
Onlar Resulullah Aleyhisselâm’ın nurunu taşıyanlar ve Allah-u Teâlâ’nın Kudsî ruh ile desteklediği kimselerdir. Öyle bir ruhtur ki sevdi, seçti, kendisine çekti. Başka kimsede bulunmayan bir nur, bir ruhtur. Herkeste bir ruh var, onlarda iki ruh var.
Hiç şüphesiz ki bu lütuf da Hakk’tan gelecek ki Hakk’a götürebilsin.
Bunlar doğrudan doğruya ilhâmât-ı ilâhî ile yürütülen kimselerdir.
Hakk’tan gelen bu lütuf sebebiyledir ki o robotu O idare eder. Görünen başkası, fakat yürüten O’dur.
“Bir elçi gönderdi, kendisiyle kendisine.”
O elçiyi O tayin eder ve O gönderir. Niçin gönderir? Kulları kendisine dönsün diye gönderir. Gönderen de O, kendisine ulaşmayı murad eden de O. Ulaşacak olan yine kendisine ulaşacak. Asıl irşadı Allah-u Teâlâ yapıyor. Ona o ilhâmı O veriyor. Gerçek mürşid Hazret-i Allah’tır.

Allah-u Teâlâ bir insanla üç şekilde konuştuğunu Şûrâ sûre-i şerif’inin 51. Âyet-i kerime’sinde şu şekilde beyan buyurmaktadır:
“Allah’ın bir insanla konuşması mümkün değildir. Ancak;
Vahiy yoluyla,
Veya perde arkasından konuşur.
Yahut bir elçi gönderip, izniyle ona dilediğini vahyeder. O, yücedir, hikmet sahibidir.” (Şûrâ: 51)
Vahiy malumdur, peygamberlere verilen ilâhî kelimelerdir. Muhtelif şekilleri vardır.
Perde arkasından ise; Allah-u Teâlâ dilediği kulunun kalbine, dilediği zaman perde arkasından nurunu akıtır, bütün hakikatleri bildirir. Dilediğine harfsiz hurufatsız ilham eder.
Çok ince bir sır: Görünüşte o konuşuyor, fakat Allah-u Teâlâ’nın onu konuşturduğunu kimse bilmiyor.


2. Sehm-i Nübüvvetine Vâris Olanlar: [/size ]

[size=150]Bunlar zâhirî ilme sahiptirler, faydalı ilim diye tarif edilen ilme de mazhardırlar. Hakiki âlimler bunlardır.
Allah-u Teâlâ Âyet-i kerime’sinde:
“Siz beşeriyet için meydana çıkarılmış en hayırlı bir ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten vazgeçirmeye çalışırsınız ve Allah’a inanırsınız.” buyurmaktadır. (Âl-i imran: 110)
Hiç kimseden menfaat beklemez. Okuttuğu ilimden aslâ ücret almaz. Her işleri yalnız ve yalnız rızâ-i Bâri’ye dayanır, bütün icraatları liveçhillâhtır.
“Onlar Kur’an ehli, Allah ehli ve Allah’ın has kullarıdır.” (İbn-i Mâce: 215)
Diye Hadis-i şerif’te tarif edilenler bunlardır. Hem zâhirî, hem de bâtınî ilme sahiptirler.
Kur’an-ı kerim’in hükümlerini yaşarlar. Bütün iş ve icraatlarını ahkâma uydururlar. Halka nur saçarlar, beşeriyeti irşad ederler. Bunlar irşad memurlarıdır. Sayıları pek azdır.
Allah-u Teâlâ Peygamber Aleyhimüsselâm Hazerâtını derece derece kıldığı gibi, Evliyâullah Hazerâtı da derece derecedir. Birisine verdiğini diğerine vermemiştir.

İrşad için vazifelendirdiği velileri ikinci deviri tamamlatıp üçüncü devire düşürmüş, onu halk arasına sürmüştür. O irşada mezundur ve mecburdur, diğerleri mecbur değildir. Onlar kemâlini bulmuştur, derecesine kavuşmuştur, fakat vazifeli değildirler.
Meselâ resul ilâhî tebliğe memurdur, nebi ise irşada mezun değil izahata mezundur. Böyle olduğu gibi diğer veliler de irşada mezun değil, ıslahata memurdur.


3. Sehm-i Velâyetine Vâris Olanlar:

Bunlara mukarrebun denir. Allah-u Teâlâ’nın sevdiği, seçtiği veli kullarıdır, makamları çok âlidir, daima huzurda, huşudadırlar. O huzurdan ayrılmak istemezler. Kendilerine gelen emir ve ilhama bakarlar. Fakat irşad memuru değildirler, halk ile hiçbir ilgileri yoktur.
Âyet-i kerime’de:
“Eğer bilmiyorsanız dini müşküllerinizi ehl-i zikirden sual ediniz.” buyuruluyor. (Nahl: 43 - Enbiyâ: 7) Allah-u Teâlâ’nın bildirdiği kadar gizli sırlara vâkıftırlar. Fakat vukufiyetlerini ifşâ etmezler. Bilir, fakat kendi hududunda kalır.
Ehl-i zikirden murad evliyâullah hazerâtıdır.
Bunlar Allah-u Teâlâ’nın huzur-u izzetine kadar çıkardığı kimselerdir.
Bu sevgili kullarını daire-i saadetine almış, merkez-i selâmetine çıkarmış, huzuruna kadar almış ve en büyük saâdetine eriştirmiştir.
“Onlar sıdk makamında kuvvet ve kudret sahibi hükümdarın huzurundadırlar.” (Kamer: 55)
Kimi sevmişse onu seçmiş, kimi de seçmişse onu kendisine çekmiştir. Huzur-u ilâhisine ancak sevdiğini, seçtiğini alır.
Allah-u Teâlâ bu sevdiği kullarını kendine çektiği için, içini nurlandırmış, her türlü ahlâk-ı zemime’den temizlemiş, ahlâk-ı hamide’ye de nâil etmiş:
“Allah dilediği kimseyi nuruna kavuşturur.” (Nur: 35)
Âyet-i kerime’si mucibince o kul Allah-u Teâlâ’nın nuruna ve lütfuna kavuşmuştur.
Bu gibi kimselerin dünyadaki durumları da budur, ahiretteki durumları da budur. Aynı durum dünyadan ahirete intikal etmiştir.


b. Kemâl:

Gayrıya tecavüz etmez, hududunu muhafaza eder, yol tarif eder, fakat mürid götürmeye sahib-i salâhiyet değildir. Yolu öğrenmiştir, kendisine tâbi olanlara yolu tarif eder, “Bu yoldan git!” der, müridi götürmeye muktedir değildir.

c. Mukallid:

Bugün sahayı işte bu mukallidler istilâ etmiştir. Zan ile hareket ederler, hiçbir iş ve hareketleri ahkâm-ı ilâhî’ye uymaz. Bir temsil getirelim. Bal arısı bal yapar, eşek arısı da vızıldar. Karşıdan gören onları bir gibi zanneder. Ehl-i hakikat bunları ayırt eder. Bunun içindir ki tarikat bir tatbikattır, nazarî bilgilerle anlaşılmaz. Tadılmadıkça, yaşamadıkça lezzeti bilinmez.


Âlimler de Üç Kısımdır:
• Ulül-elbâb’a çıkmış olan âlimler.
• Nakilci ulvî âlimler.
• Mollalar.


1. Ulül-elbâb’a Çıkmış Olan Âlimler:
Ulül-elbâb iki türlüdür: Zâhirî, batînî.
Zâhirî Ulül-elbâb’a varan âlimleri Allah-u Teâlâ ilimde derinleştirmiş ve:
“İlimde derinleşmiş olanlar.” buyurarak onları övmüştür. (Âl-i imran: 7)

Bu ilim kesbîdir, okumakla mümkün olur. Bu hakiki âlimler şeriatın zâhirine vâristirler. Bu ilim de bir Allah vergisidir.
Tefsir, hadis, fıkıh, kelâm ahlâk... sahalarında kitaplar yazarlar, müslümanlara ışık tutarlar. İçtihatlarında isabet ederlerse iki sevap aldıkları gibi, yanılsalar bile bir sevap alırlar. Çünkü niyetleri güzel. Dört büyük mezhep imamı; İmam-ı Âzam, İmam-ı Şâfiî, İmam-ı Mâlik, İmam-ı Ahmet -rahmetullahi aleyhim ecmain- Hazerâtı olsun, diğer müctehidler, müfessirler, muhaddisler olsun, hep bu kısma dahildirler.
Din-i İslâm’a nur saçan, ümmet-i Muhammed’e yol gösteren ve bu uğurda her türlü ibtilâlara göğüs geren hakiki âlimlerin İslâm dininde çok mühim mevkileri vardır. Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir Hadis-i şerif’inde Ashâb-ı kiram’ını yıldızlara benzetmiştir. Bunlar da zâhirî ilmin yıldızlarıdır.
Allah-u Teâlâ Kur’an-ı kerim’inde onları övmüş, ilmi ve ilim sahiplerini müteaddit defalar zikretmiş, fazilet ve meziyetlerini beyan buyurmuştur.
Nitekim bir Âyet-i kerime’sinde şöyle buyurur:
“Allah içinizden iman edenleri yüceltir. Bunlardan kendilerine ilim verilmiş olanları ise kat kat derecelerle yükseltir.” (Mücadele: 11)
Bu yükselme; dünyada hayırla anılmaları, âhirette ise cennetlerdeki derecelerin yüsekliğidir.
Allah-u Teâlâ’nın veli kullarına gösterilmesi gereken sevgi ve saygının, hakiki ulemâya da gösterilmesi gerekmektedir.
Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz Hadis-i şerif’lerinde buyururlar ki:
“Ümmetimin âlimlerine tâzim ve hürmet ediniz. Zira onlar yeryüzünün yıldızlarıdır.” (Münavî)
İlmiyle âmil olan ulemaya daima hüsn-ü zan beslemelidir. Onlar halka hakikatı öğretirler, şeriat ahkâmını talim ederler, bid’atlardan sakındırırlar. İlâhî hükümleri tahrifattan, cahillerin tevillerinden korurlar. Bunu da ancak hakiki âlimler yapar. Allah-u Teâlâ’ya vâsıl olmak, bu ahkâmın icrasına, emir ve yasakların tatbikine bağlıdır.


2. Nakilci Ulvî ve Sufli Âlimler:

Ulvî olan nakilci âlimler, müslümanlara dinlerini öğretecek tefsir gibi kitaplar yazmaya kendileri muktedir değildirler. Ancak “Filan şöyle söyledi, filan böyle söyledi.” diyerek hakiki âlimlerin beyanlarını naklederler. İctihad yapamazlar. Ancak hakiki âlimlerin eserlerinden alıp naklederek kitap yazarlar, halka vaaz ve nasihat ederler.
Bu nakilci âlimler de iki kısımdır. Eğer İslâm’ı yaşıyorsa, telif ettiği kitaplar, yaptığı vaaz ve nasihatlar, yaşadığı nisbette halka tesir eder. Yaşamıyorsa hiçbir tesiri olmaz.
Bir zâhirî âlim satırdan almasına rağmen, ilimde derinleştiği nisbette cehâletini öğrenmiş olur. Eğer ilimde ihlâs sahibi ise ilmi arttıkça âcizliğini duyar, Allah-u Teâlâ’ya sığınır, âcizliğini itiraf eder. Her mevzuda Hazret-i Kur’an’a ve Sünnet-i seniye’ye müracaat eder. Her iş ve icraatın Ahkâm-ı İlâhî’ye uygun olmasını ister.
Bu nakilci alimlerin bir de süfli olanalrı vardır mki, bunlar tahripçidirler ve sadece tahrip ederler. İlimleri zandan ibarettir. Cehaletlernden ötürü hem kendileri dinden çıkarlar, hem de başkalarını dinden çıkarmaya çalışırlar. Rasulullah (s.a.v.) Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurur: “Dinin felâketine yol açan üç sebep vardır: Günahkâr fakih, zalim devlet başkanı ve cahil müçtehid.” /(Fevzu’l-Kadir) Çünkü, onlar hükm-ü ilâhiyeye değil de kendi zanlarına uymuşlar, kendi mesnedsiz iddialarını hüküm yerine koymuşlardır.Dine uymak şöyle dursun , dini kendilerine uydurmaya çalışırlar. Dinde yanilik isterler. Asıl gayeleri dini, aslından çıkarmak, bid’at ve küfrü yaymaktır. Rasul-ü Ekrem (s.a.v.) Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde; ” Ümmetimin munafıklarının çoğu okumuşalarıdır.” (Camiüssağir – 1384) Dışarıdan alim zannettiğiniz fesadçılar Allah-u Tealânın hudutlarını kaldırmak isterler.Kendislerine alim sisüsü veren bu gibi kimseler, hem İslâm’ın ön safalrında görünürler veya görünmek isterler hem de din-i mübini kendi arzu ve heveslerine uydurmaya çalışırlar. Allah-u Tealâ ayet-i kerimesinde bu gibi kimseleri bize tanıtıyor ve şöyle buyuruyor :
“Bunlar güyâ Allah’ı ve müminleri aldatmaya çalışırlar. Oysa, onlar sadece kendielrini aldatırlar da bunun farkında değildirler. (Bakara : 9)


3. Mollalar:

Bunlar halkın avam tabakasına yakın âlimlerdir. Hem bilir, hem bildirir, tarif eder. Bunlar muttakilerden sayılırlar.


Başa Dön
 Profil Özel mesaj gönder  
 
 Mesaj Başlığı: Re: Dava Sahibi Olmak Üzerine...
MesajGönderilme zamanı: 10.12.10, 13:12 #mesajın linki (?)
Çevrimdışı
Kullanıcı avatarı

Kayıt: 06.07.10, 17:50
Mesajlar: 280
Syn.alaturkahasan;

Sen, Ruhan ve takımını hiç tanımamışa benziyorsun ! Onları daha iyi tanımak istiyorsan git ibniabidin foruma, gör orada kendilerinden olmayanlara ne tür hezeyanlar sarfediliyor gör ! İkincisi, biz bildiklerimizi yukarıya astık! Ama, bazılarının işine bu bilgiler hiç gelmez. Çünkü, onlar hakikatlara karşı deve kuşu gibi başlarını toprağa gömmektedirler. Düzceli Hüseyin Yıldız Efendi hakkında benim şahsen bir bilgim yok. Ama, bu zatın Halil Fevzi Meriç (k.s.) Efendinin müntesiplerinden olduğu biliniyor. Ömer Efendi ile görüşüp görüşmediği hakkında da dahi bilgim yoktur. Ama, Ömer Efendiden aleyhinde bir söz de duymadım. Esasen Ömer Efendiden sapıtmayanlar ve yoldan çıkmayanların hiç biri hakkında bir tek kelime dahi hiç kimse bulamaz ! Yani, biz hiç kimseye "Neden mürşidlik veya şeyhlik yapıyorsun?" diyecek halimiz yok ! Çünkü, sırat-ı mustakim üzere şer-i şeriften ayrılmadan mürşidlik yapan birine hiç kimse bir şey diyemez. Ama, elbetteki bunların bir seviyesi vardır ve her birinin derinlikleri bir değildir. Hakimet Tirmizi (k.s.)Hz.leri " Ahir zamanda Hatemu'l Veliden başka dini-i mübini ayakta tutacak kimse yoktur." buyurmuştur. İcazet konusunu daha önce yukarıdaki bir-iki mesajımda değinmiştim. Mürşidlik için icazetin şart olduğunu Ömer Ziyaüddin Dağıstani Hz.lerinden başka hiçbir Nakşi büyüğü şart koşmamıştır. Bakınız viewtopic.php?f=41&t=470&start=10 linkteki 1.sayfanın 03/12/2010 tarihli mesajım ile, 2. sayfasının 06/12/2010 tarihli mesajım...


Başa Dön
 Profil Özel mesaj gönder  
 
Eskiden itibaren mesajları göster:  Sırala  
Yeni başlık gönder Başlığa cevap ver  [ 6 mesaj ] 

Tüm zamanlar UTC + 2 saat


Kimler çevrimiçi

Bu forumu gezen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 4 misafir


Bu foruma yeni başlıklar gönderemezsiniz
Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz
Bu forumdaki mesajlarınızı düzenleyemezsiniz
Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz

Geçiş yap:  
cron
   Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group

Türkçe çeviri: phpBB Türkiye