Sufiforum.com

Terzi Baba'nın Miftâhul-Kenz Divânı'ndan
Muhammed -Hayyât- Vehbî
1780 (H.1195) - 1847 (H.1264)

Terzi Baba'nın tasavvufa yönelik şiirlerinden oluşan "Kenzil-Fütuh" adlı manzum eseri, halifesi Hacı Hafız Mehmed Rüşdi Efendi tarafından derlenip, kitaba aktarılmış ve "Miftâhü'l Kenz" adıyla neşredilmiştir. Terzi Baba, ilâhî aşk ile dolu, tasavvufun hakîkatlerine dâir, Miftâhul-Kenz isimli manzum eseri ile günümüze de seslenmektedir.

***
HAZA KİTABU KENZUL MİFTAH


Bismillahirrahmanirrahim

Kelama besmeleyle bed’ idelüm
Musanniflere biz takyid idelüm

Bihamdillah şükrallahe daim
Virüp ni’metler hem kıldı kaim

Dahi olsun salat ile selami
Habibi üstüne olsun müdami

Dahi ashabına ahbabına hem
Kamu ensarına etbaına hem

Anlardır islamı iden ihya
Anların şanları gayet ağla

Anlara her kim itse iktidayi
Bulur elbet ol kul ihtidayi

İlahi cümlemize eyle tevfik
Muhabbet idelim anlara tahkık

Şefi’ kıl sen anları ehli derde
Safasından geleler cümle vecde

Ne söylerdinhe ol hayyat-ı Vehbi
Değildir işlerinin biri kesbi

Veli her aşıkın var bir beyanı
Ki vüs-ı yettikçe söyler anı

Kimi manzum kimi mensur buyurdi
Deruni razini halka duyurdi

Kimi söyler Arapça hem meramın
Kimi Faris kimi Türkçe kelamın

Bu bende-u iktidarım yok Arapça
Lisani Türkiye didim acemce

Zelillerden ezellem halk içinde
Kalillerden ekallem dehr içinde

Bu asi asilikde yok nazirim
Zayıf biçarelikte yok arimim

Ne ilmim var şeri’ den edem ekval
Ne zühdüm var tarikde idem ef’al

Hakikatde halim yok yola gidem
Bu aside düşündüm bende nidem

Bu üç şeyde idem taklid anlara
Virüp Tevfik meğer Allah uyara

İlahi taklidimüz eyle tahkik
Ki zira senden olur kula Tevfik

Nedir tevfiki Allahın kuluna
Hidayet itmesidir Hak yoluna

Eğer Allah kılursa ger inayet
Virür kullarına dürlü hidayet

Gel ey Hayyati Vehbi sen beyan it
Hidayetden biraz mana ayan it

Hidayetdir kuluna evvel iman
Kabule sa’y iderse eyler ihsan

Hüdanın varlığına ide iman
Dahi tasdik ide kalbinde her an

Ehaddir yok şeriki hem veziri
Ki yokdur hiç mesili hem naziri

Ana muhtaçdur cümle halayık
Virür kullarına ne ise layık

Ne doğdi ne doğurdi veled hiç
Kim ana küfüv olmaz bir ehad hiç

Anın zatı durur gayet a’la
Nakıs viran sıfatlardan Müberra

Kemal evsaf ile mevsuf dur ol şah
Kelamında beyan itdi ol agah

Hayat ilim semi’le hem besar dur
İradet kudret tekvin kelamdur

Anın zatından ayrılmaz sıfatlar
Bulardur cümlesini eyle ezber

Sıfatı zatıdur bunlar temamet
Bularla hasıl oldi her kemalet

Ki mevsuf olmadı Allah a’la
Buların zıddıle haşa vü kella

Bulardan gayri vardur çok sıfatlar
Velakin fa’lidür sair sıfatlar

Eğer ziddıle mevsuf olsa Allah
Sıfatı fa’ildür bilsen ol agah

Dahi tasdik idüb hem eyler ikrar
Ki amentü içinde her ne kim var


İkinci kez hidayet idiser ol
Nemaz oruç zekatü hac ider kul

İdüb tevhid getürür hem şehadet
İdüb Allah yolinde çok çok ibadet

Evamirin tutub bulur sevabi
Nevahisinden ider ictinabi

Hidayetdir ibadetin unutmak
Kim arayub aybı kendinde bulmak

Görürsen ger aybı bir kulda setr it
İrişmemiş hidayet ana fikr it

Olursa razı Allah bir kulundan
Açar yüzbin ayıblar batınından

Ayıblı kul bulunmaz dehir içinde
Bulur nefsini kemter halk içinde

Gel ey salik hidayet iste andan
Mehabbet idegör zatına candan

Yine Hayyati Vehbi gel beyan it
Kulun düşmanlarını sen ayan it

Ana göre idelüm buğzi fillah
Dahi kime idelüm hubbu fillah

Bu insanın ulu düşmanı dörtdür
Ana kimki mukabil olsa merddür

Halas oldunsa bu dört şeyden ey can
Vucudinde olursin gizlu sultan

Adunuzdur deyu buyurdı Allah
Size düşman bilün bunları her gah

Biri nefsi biri şeytandur anın
Köti yaran birisi dünya anın

Büyük düşmandur emmare nefsin
Muhalif ol irişe ana kahrın

Sözin tutma çalış ki ola teskin
Ya katil idüb bulasın sende temkin

Bu şeytana idem dersen adavet
Çalış zikr it dahi hem istikamet

Köti yarana olma hiç mukarin
Adavet idiserdir sana yarın

Eyülerle konuş daima yakın ol
Pak idüb kalbini daim selim ol

Selim olub eger kamil olursen
Nice yüzbin kötiyle konuşursen

Zarar virmez bu kamile konuşmak
Nush idüb kötiyi yula almak

Adavdur cümleye bu hubbi dünya
Nice ademler ider ömrin ifna

Bu dünyaya hüdada itdi hışmi
Anı severmi kimse olsa Fehmi

Eğer kullukda daim olsa bir kes
Ana hadim olur dünya vü her kes

Virür dünya meşekkat kim severse
Anı cem’ itmeye kim sa’y iderse

Hadisinde buyurdi fahri alem
Haber virdi ani eshabi Ekrem

Sinek kanadine değeydi dünya
İçürmezdi suyi küffare Mevla

İnip kurd girerse ger süriye
Kırar cümlesini komaz girüye

Bulardan çok durur dine ziyani
Bu dünya mensıbın sevmek bil ani

Hadisi kudside buyurdi Mevla
İki sevgi birikmez kalbde kella

İkisi cem’ olub durmazlar asla
Anladur hubbi dünya hubbi Mevla

Nitekim su ile ateş yığılmaz
İkisi bir çanakda cem’ olmaz

İlahi cümlemizi eyle gufran
Hayırlu mal virüb sen eyle ihsan

Dahi kalbimüz pak it sivadan
Halas it cümlemüz şirkü riyadan

İbadetde bizi sen eyle kaim
Mehabbet idelüm zatına daim

Bulam dirsen bu dünyadan necatı
Tezekkür eyle daim sen memati

Okuyub ilmi daim amel kıl
Ulumi medhi ider kuranda hak bil

Bu alimleri medih itdi resul hem
Nebi varisleridir didi fefhem

Kelamında buyurdi ol yüce hak
Ki benden havf ider alimler ancak

Bu medha hangi alimler muvafık
Kavilleri fiilleri mutabık

İdenler katli nefsi buğzi şeytan
Dehi sevmediler dünyayı bir an

İlahi beldemüz alimlerini
Virüb tevfık şefı’ kıl her birini

Bu mahluka şefaat ideler çok
Ki her biri anda yüzbinden artık

Dehi sair bilad alimlerine
İnayet kıl rızanı ver her birine

Kamu mü’minleri hem mü’minatı
İki alemde bulsunlar necatı

Dehı mürşid meşayıh zümresine
Cemalinle rızan vir her birine

Beyan idem nedir bu hubbu fillah
Sevüb mü’minlerin zatını lillah

Bulam dirsen iki alemde rahmet
Salat ile selame eyle dikkat

Gel ey Vehbi söyle fakri beyan it
Tasavvufça biraz ma’na ayan it

Ki zira resulullah buyurdi
Ki bu el fakru fahriyi duyurdi

Nedir bundan murad Allahu a’lem
İşaretdir bu ümmet fakrine hem

Fakir olub surur ide diye hem
Şükür kıldın bu ümmetden beni hem

Bu ümmetle iderem iftihari
Müyesser kıldı bana ol zati bari

Murad ola veyahud bu kelamdan
İbaretdir vucudi yokliğinden

Yoğ olub yerlerü gögler tamami
Fenafillahde olurdi müdami

Mehabbetden fena olurdi vari
O yoklukdan iderdi iftihari

Murad nedir vehayud bu kelamdan
Fakirullah idi bu iftihardan

Ki ya’ni fakirlikden muradi
İdem dirdi hüdaya i’timadi

Kana’at kenzi mevcud olmişidi
Sehavetde nihayet bulmişidi

Gelüp dağlar ana hem söylerdiler
Olub altun akalum hem didiler

Kabul itmedi anların birini
Kim isterdi hüdadan ümmetini

Bu ümmetçün vetan tutdi bu yirde
Ki daim yardim ide ehli derde

Vatan sevmek minel iman buyurdi
Bu yirde kalmadan illet duyurdi

İbaretdür veyahud bu vatandan
Kişi cenneti sevmekdir imandan

Eğer cennete dahil olsa kişi
Selamet oliserdir cümle işi

Ki zira hak cemalin göriserdir
Anın tasdıkı daim oliserdir

Eğer Allah tecelli kılsa nirde
Kulun tasdiki artarda o yirde

O yeri sevmen oldi pes imandan
Anınçün sevdiler anla beyandan

Vatandandur didiler kabr evide
Tedarikli sever ki ana gide

Veyahud alemi ervahdur ol yir
Kim ehlullah ana dahi vatandir

Didiler alemi lahut dahi hem
Oradır nice ruhların yiri hem

İmandandur buları dahi sevmek
Bulardan oliserdir hakkı görmek

Eğer a’la iderse himmetin kul
Kim Allahın sevdire zatını ol

Hüdayı sevmek olur ali himmet
Olur imanı kamilden mehabbet

Hadisinde buyurdi şahi alem
Haber virdi ferasetden dahi hem

Didi korkun ferasetden ki mü’min
Bakar nuri ilahile sakının

Ki zira nuri hak ile bakar ol
Yerinden kak dise dağa kakar ol

Velakin himmeti a’la ricalin
Gönülden kaldırıser kul hicabın

Ki dağlardan sekıl olan hicablar
Ricalin himmetiyle cümle kalkar

Rical kimdir beyan idem bil anı
Haber virdi kelamında hak anı

Alum satum ricali itmez işgal
İdemez bunları zikrinden i’fal

İderler kalblerinden zikri daim
Huzurunda olurlar cümle kaim

Resulullah hadisinde buyurdi
Bu insan kalbini bize duyurdi

Cesetde vardur bir mudga didi
Salahıyle salah bulur vucudi

Eğer o mudga giderse fesade
Fesad olur vucudun külliside

Didi kalbdur o mudga kim bilin siz
Ki yokdur bir kul ola ol gönülsiz

Nazargahi hüdadır kalbi adem
Dolar nuri ilahi ana her dem

***

Terzi Baba.. Demirci Baba.. Somuncu Baba..
bu zatlar mesturin-i İlahiyye'dendir.. (ks.hum)
kimi fırıncı.. kimi nalıncı.. kimi pazarcı..
kimi dülger.. kimi çoban.. kimi camcı..
bu zatlar meslek kubbeleri altında gizli kuL sultanlar...

Allah cc. şefaatlarına mazhar eylesin...

Allah razu olsun

Günümüzde de bir Terzi Baba var, elan hayattadır.

Sitesi: http://www.necdetardic.info

Nette bu isimle karşılaşınca paylaşayım istedim.

DÖRT DÜŞMAN

Yine Hayyat-ı Vehbi gel beyân et
Kulun düşmanlarını gel ayân et

Ana göre edelim buğz-ı fillâh
Dahi kime edelim hubb-ı fillâh

Bu insanın ulu düşmanı dörttür
Ana kim ki mukabil olsa merddir

Halâs olursa bu dört şeyden ey cân
Vücudunda olursun gizli sultan

Adüvvünüzdür diye buyurdu Allah
Size düşman bilün her gâh

Biri nefs ve biri şeytanındır anın
Kötü yâran, birisi dünya anın

Bu şeytana edem dersen adâvet
Çalış zikret hem istikamet

Kötü yârana olma hiç mukarin
Adavet ediserdir sana yarın

Eyülerle konuş daim yakın ol
Pâk edüp kalbini, daim selim ol

Bulalım dersen iki âleme rahmet
Salât ile selâma eyle dikkat

Sakın bir kimseye hor bakma zinhar
Hüdâ'nın kudretini etme inkâr

Hüda kaadir deyu ikrar edersin
Onun bunun işine dahl edersin

Ararsan aybı gel nefsinde ara
Deme bir kimseye şu kul avara

Çalış pak it anı daim sivadan
Yalan gıybet kibirle iftiradan

Nazargahi hüdadır gönlümüz çün
Sever pak ideni ol zatı çün

Eğer bir kere Allah dise kalbden
Necat bulur anın imanı selbden

Bu zikrullah kulubi mutmaindur
Anı zikr edene daim mu’indur

İlahi mutmain it kalbimüzi
Ki daim azlayalım zenbümizi

Bizi benlik odinde koyma ey şah
Diyelim her zeman her demde Allah

Hidayetdir bize iman ezelden
Anı hıfz eyleye Allah kederden

Ne noksan olur iman ne ziyade
İdüb ikrarı tasdik altı şeyde

Velakin var zayıf ile kavisi
Olur tasdike göre her birisi

Eğer tasdik olursa kalbde her an
Kavi olur anın imanı ey can

Dahi doğri söyler dilde kelamın
Ana kim sorsa söyler ol meremın

Yalan ile iman cem’ olmaz asla
Birikmez ikisi bir kalbde kella

Hidayetdir kuluna evvel iman
Anın hıfz olmasına eyle idman

Dahi çok vir salatile selami
Habibi üstüne olsun müdami

Gel ey Vehbi ilm nedir beyan it
Murad nedür ilmden sen ayan it

İlimden çok kelamlar söylemişler
Ki her biri şekerler çeynemişler

Bu aside diyem bir nebze bende
Şekerler çeyneyelüm biz fende

Sığındım halıka didim ki ey şah
Günahım afv idib sen eyle agah

Lügatde pes ilim bilmene dirler
Gerek kesbi gerek vehbiye dirler

İlim ikidürür dir ehli batın
Birisi ilmi zahir biri batın

İkisi birbirine dür muvafık
Anı tatbik ider her kim ki ayık

Nedir bu ilmi zahir dinle imdi
Ki şerh ide anı da sana şimdi

Kelamullah ile hadisden ihraç
Olindi cümle alem ana muhtaç

Bu ikiye virirler çok meani
Çıkardı cümle müçtehidler ani

Ne kim ihraç iderlerse mezahir
Anı bilmene dirler ilmi zahir

Gerek oku gerek dinle bil anı
Amel itmez isen çokdur ziyanı

Ameldür çün murad bu okumakdan
Amel iden necat bulur günahdan

Okuyub sen amel kıl hakkı söyle
Ziyan değersede sen doğri söyle

Zarar gelür deyü ger söylemezsin
Huzuri hakka ne yüzle gidersin

İlahi dilimizde hakkı söylet
Ziyan değersede sen doğri söylet

Kim itdi müçtehidler içtihadi
Tashih itdi kamusi i’tikadi

Bizim bu i’tikatda bildigümüz
Ebu mansurdur ser mezhebimüz

İmam-ı a’zam oldi hem amelde
Mukaddemdür imamlardan ilimde

Bu ikisidür ser mezhebimiz
Amelde i’tikadde övdiğimiz

Bu dört mezheblerin cümlesi hakdır
İmam-ı a’zamın ki hem e hakdır

Birisi şafi’i birisi malik
Biride ibni hanbel idi salik

Eğer mümkin olursa sen amel it
Azimetdir bu dördiyle dahi git

Ki mümkin olmayan yerler de bil hak
Amel kıl mezhebinle sen muhakkak

Fülan mezheb hata dimen hatadır
Ki zira cümlesi hakdan atadır

Velakin var ise ba’zı hatası
Anı da afv idübdür bil hüdası

Hata itse yine olur sevabi
Bize lazım değil onun hisabi

Hakikatde bilinmez hak muradi
Muradullahe itdik i’tikadi

Getürdi Cebrail yüzdört kitabi
Haber virdi resullere cevabi

Resuller geldiler cümle cihane
Nebiler gönderildi bu mekane

Kamudan evveli adem safidür
Bu insan nev’inin hem evvelidür

Anı halk itdi balçıktan yüce hak
Ana nefhı itdi ruhindan hüvel hak

Virüb ruhi anı kıldı mükemmel
Ki ta’lim itdi esmai mufassal

Bu kerremna kulahin ana virdi
Cemi’i halk içinde ekrem itdi

Atamizdür mukaddemdür vucudi
Melaikler ana kıldı sucudi

Ana ta’zim idüb cümle halayık
Ki bend oldi ana cümle alayık

Anı peygamber itdi kıldı ekrem
Nebilerden anı gönderdi akdem

Dahi sonra gelübdür çok nebiler
Ezeldendir kamusi muttakiler

Velakin cümlesinden fahri alem
Gelüb sonra dahi hem oldi hatem

Mahammeddür anun ismi şerifi
Mutahhardur anun cismi latifi

Cemi’i enbiyanun efdalidür
Bu mahlukat içinde ekremidür

Anınla buldi rahmet cümle alem
Şifalar buldi derd ehli dahi hem

Kim olmişdür anın hılati levlak
Anınçün halk olundi cümle eflak

Ana müştak olubdur cümle alem
Nebi mürsel melekler zümresi hem

Anınla buldiler şevki melekler
Anın ışkına devrider felekler

Mehabbetden Muhammed oldı hasıl
Hüdanın zatına hem oldı vasıl

Habib itdi anı kendüye Mevla
Anın şanıdür gayet a’la

Anın hürmetine heb enbiyalar
Necat buldi kabul oldi dualar

Hüdaya aşık olmişdi ezelden
Ki daim söylerdi lem yezelden

Severdi cümle halkı can-u dilden
Dahi kin tutmadı hergiz gönülden

Kamu küffara iderdi duayı
Hidayet vir deyu idüb recayı

Dahi kimseye hor bakmazdı ol şah
Kim incidüb gönül yıkmazdı ol mah

Şefaat ider idi suçlulara
Komazdı hiç birini yüzi kara

Hüdadan isterdi ümmetini
Gice gündüz iderdi himmetini

Habibin hürmeti çün ya ilahi
Suçumuz afv idüb mahv it günahi

Suçuna ger mukir olsa günahkar
Umaram afv ider ol rabbi gaffar

İlahi umaruz senden atayı
Şefi’ idüb Muhammed Mustafayı

Anın hürmetine bizi kabul it
Rızana yol bulam anı şefi’ it

Sana canım fidadur ya habiba
Meded kıl daima sen bu gariba

Kapunda bendelerdür cümle sultan
Bu asi gelmişdür yüzi kara

Keremden kıl inayet bu gariba
İdüb himmet gönülden bir dem ara

Suçum çokdur yüzüm yokdur kapunda
İnayetden meğer kim lütfun ola

Penah kıldım seni ey şah-ı alem
Kerem bahrinden atme sen kenara

Yüzüm dönmem kapundan sen kerem kıl
Bu gafletden beni kimler uyara

Senin kapun dururken kime varam
Ulaşdur bizi fazlından o yaara

Risalet anda çün buldi nihayet
İşit kimdür iden evvel hilafet

Ebu Bekir oldi evvelce halife
Kim ana intikal itdi vazife

Nebilerden kim oldur sonra efdal
Kamu ashabdan hem oldur mufaddal

Habibullah ana buyurdi sıddık
Resulun kavlini iderdi tasdik

Kapusi olmışdi şehri sıdkın
Ana lutfi irişmiş idi hakkın

Ki daim ah iderdi rah içinde
Habibin yari idi gar içinde

Malını itdi infak hak yolında
Ki bir şey koymadı hergiz yanında

Anı medh eyledi kuranda Mevla
Anın çün olmişidi şanı a’la

Kim andan sonra eyledi hilafet
İdübdür hazreti Ömer adalet

Adaletden bu alem dolmişidi
Adalet kapusi bu olmişidi

Habibullah ana Faruk buyurdi
Ki zira hakkı batıldan ayırdı

Lisanından çıkardı çok meani
Okutdi aşikare hem ezani

Ferasetden söylerdi ol kelami
Dahi ifşa iderdi ol Selami

Üçüncüde halife oldi Osman
Haya iderdi andan ins ile can

O cem’ itdi bu kurani müretteb
Bakub levhe anı düzdi müeddeb

Ata kıldı iki kez ana hazret
İki kızın ana kıldı inayet

Dinildi ana zinnureyn lakabda
Haya kapusi olmişdi vera’da

Halife oldi ardınca Ali hem
Kim oldur tanrı arslanı veli hem

Ana kılmışdı Allah çok inayet
Yedinde buldi alem bunca nusret

Virüb kudret kılıcın ana Allah
Kızı Fatımayı da virdi ol şah

Ana bildirdi bu ilmin usulin
Kapu olub beyan itdi fusulin

Bunlara ta’zim itmek bize elzem
Ki her birini meratibince bil hem

Ebu Bekr-u Ömer Osman Ali dür
Buları kim ki sevmezse şaki dür

Bulardur cümle ashab içre efdal
Nebiler zümresinden sonra ekmel

Bulardur kenzi esrarı hakayık
Bulardan zahir oldi çok dakayık

Bulardur çarı yari ol habibin
Bular sadıklarıdur ol tabibin

İdüb ta’zim mehabetle nazar kıl
Buların haklarında sen hazer kıl

Hüda aşıklarına dil uzatma
Sakın canım anlarda ayıb gözetme

Bu aşıklar kaçarlar masivadan
Bu kevni kaldırub cümle aradan

Unudurlar kamu bildüklerini
Ki bilmezler murad itdüklerini

Bular bakmadılar hergiz murade
Ki yanmişdur bularda hem irade

İdüb teslim umurların hüdaya
Nazar itmediler hiç maadaya

Dahi bazı meşayıh işlerinde
Cebri isnad iderler bazı yirde

Cebir nedir beyan idem bu asi
Eğer bir kimse işlerse measi

Sual itsen niçün itdin bu işi
Hüda itdi dir ise ger o işi

Benim yokdur elimde hiç irade
Eğer dirse cebr olur orade

Velakin bu meşayıh işlerini
İdüb tefviz hüdaye her birini

Bular gözler hüdadan her muradi
Murad ile iderler her birini

İşaretle iderler işlerini
Beşaretle iderler her birini

Bu mahlukda olur cüz-i irade
Anınla kasd iderler her murade

Nedir kulda irade dinle anı
Sana takrir idem nedir beyani

Bu kalbe çok meaniler atılur
Kamusi bir birine hep katılur

Gelür bu kalbe dört şeyden meani
İkisidir vesaitle bil ani

Bu vasıta olur melek ya şeytan
İkiside atar ma’na her an

Melekten atılana dirler ilham
Atar kalbe kim ol hiç itmez ikdam

Bu ilhamdan gelen hayra muvafık
Olur kamusi bu şer’a mutabık

Atar şeytan dahi bu kalbe nice
Ana vesvese dirler hem Arapça

Anın işleridir şer’a muhalif
Atar şer işleri bir bir muradif

Bu insana çok ider hileler ol
Gelür sureti hakdan hem bulur yol

Bu mahluk çoği kurtulmaz andan
Meğer zikreyleye daim o candan

İlahi sen keremden kıl inayet
Anın şerrinden olalum selamet

Beyan idem nedir vasıta sözden
Nefisdir birisi biri hakdan

Nefisden gelenin adı hevadır
Ki zor ider işle sen revadır

Şeriatde muhalifdir işi hem
Adavetde oliser kati muhkem

Güneş gibi tulu’ eylerse kalbden
Ana dirler havatırdır o hakdan

Atılur kalbe muhkem eyler ibram
Anın işlemesine eyler ikdam

Olur şer’a muvafık daima ol
Anı tutan bulur daim hakka yol

Haramdan sakınursan fark idersin
Bu kalbe atılan kimden sezersin

Hüda virdi sana cüz-i irade
Anı sarf idesin daim murade

İraden sarf idersin halk ider hak
İmam-ı Azam’ın ki budur ancak

İrade kalbde manadır görünmez
Anın çün halka muhtaç olmaz

Kişinin ihtiyari varken elde
Anın sarfı olur her bir mahalde

Hüdanın vardur hayra rızası
Olur şer işleyenin çok cezası

İraden her neye sen sarf idersen
Hüda halk idiserdir anı bil sen

İdüb dikkat çalış sarf it iraden
Ne doğdiyse melek ile hüdadan

Sakın şeytan ile bu nefse uyma
Ki sen seni uyubda nara koyma

Hüdanın daima gözle rızasın
Çalış ki sevdüğini işleyesin

Sahileri sever Allah resul hem
Eğer fasıkda olursa dahi hem

Bahilleri dahi sevmezler asla
Eğer abid olursa dahi kella

İbadetle sehavet olsa kulda
Anı Allah sever dahi resulde

Kabul itsün hüda dirsen duamı
Dua it salat ile selamı

Duanın baş kabulune sebebdir
Salat itmen duada baş edebdir

Velakin şübhelü lokmada söz var
Bu asi söyleyem ki anda ne var

Buyurdilar eğer bir kul taamdan
Yise bir lokma şübhelü taamdan

Anın kırk gün kabul olmaz duası
Velakin söyleyüb şaşırma nası

Ki zira kanı şimdi bu zamanda
Helal az kaldı şimdi bu cihanda

Buna ne diyelüm şimdi işteğil
Meğer ki idelüm cüz-ice te’vil

Anın te’vilidir Allah a’lem
İhafedir kulları dahi hem

Eğer ma’na hakikat olsa idi
Dua şimdi kabul hiç olmaz idi

Velakin hak kelamında buyurdi
Duamıza icabetin duyurdi

Veya nefsinde geçmezse duası
Geçer kardeşi hakkında recası

Duadan ön helal eşmek geregdir
Dua makbuline bu da sebebdir

Kamuya ahiret hakkın helal it
Kim ehlullah yolına sen dahi git

Birine bin virir Allah sevabı
Virir fazlından anla sen cevabı

Ki zira ahiret hakları çokdur
Hukukı olmayanlar şimdi yokdur

Helal idince mercudur hüdadan
Kamusın afv ide Allah atadan

Ki zira güçdür kul hakkı gayet
Kıyametde oliser çok adavet

Kaçar kişi o günde kardeşinden
Dahi ana ile hem yoldaşinden

Kaçar baba ile hem zevcesinden
Kamu ahbab ile hemde ibinden

Ki bir danik yerine hem olurlar
Nice yüzbin sevab ana virirler

Alurlar altıyüz rikat sevabın
Virir danik yerine bil cevabın

Bu danik altı da birdir dirhemde
Ki zira yok nihayet hiç keremde

Bulardan da eşeddür hakkı küffar
Kamumız hıfz ide ol zatı gaffar

Eşeddür dahi hayvan hakkı sen bil
Eziyet itmeden ana hazer kıl

Çalış bunda iken it hasmı irza
İnayetden meğer afv ide Mevla

Helal eşmek anın çün oldı elzem
Duanın baş kabuline sebeb hem

Eğer hak razı olsa bir kulundan
İder hasmın irza hem fazlından

Teveccüh kıl hüdaya canu dilden
Habibini şefi’ kıl sen gönülden

KAFİYETÜL ELİF

Ela ey talibi ezkar teleb kıl idelim imla
Veya ey talibi envar kulak tut idelim ifşa

Dimişdir bazı raviler kim itmek zikri efdaldür
Dahi bazıları kuran okumakdır didi efdal

Velakin itdiler tevcih meşayıh bu iki kavli
Kimine zikri efdaldir kimine de kelam aksa

Kişi ger mübtedi olsa ki zikrullah ana efdal
Ve illa müntehilerden kelamullah olur evla

İşitkim müntehilerden haber virem sana bir bir
İdenler nefsini tekmil olanlar ilmile derya

Ki zira hadisinde buyurmişdür resulullah
Amel itmez ki bir kimse bu zikirden ola evla

Bu zikrullah size enfa’ makamatın ider erfa’
Kamu a’mali salihden idiser şanınız a’la

Kişi altun gümüşlerden eğer koysa eteğine
Dağıtsa fisebilillah bu zikrullah yine ecla

Bu kullara kelamında buyurdi fezkürüni hem
Sizi ben dahi zikir idem benim zikrimdür a’la

Bulardan dahi efdaldür fenafillah olub durmak
Fenadan da fena olur budur baş maksadı aksa

Ki zira hak tecelliler ider evvel sıfatlardan
İdiser sonra zatından esah olan budur nekla

Eğer zikre devam olsa idiser ruhları seyri
Terakkıye gidiserdir virir maksadların Mevla

Salat ile selam olsun resuli seyyidi halka
Bulunurmi halakyıkda habibullaha bir benzer

Bulara hak eğer bir kez tecelli kılsa ılminden
Olurdi cümlesi fani anın ılminde heb ifna

Ki zira ılmi nurindan doğarsa kalbe bir zerre
Yakardi masivallahı olurdi alemi Kübra

Buyurdi tanrı arslanı ılimdir kalbde bir nokta
Ilmi bu ılme dirler kim ol ider sahibin ihya

Bu dur baş ilmi batın kim keser dilsen hevayı nefsi
Tecelliden olur hasıl lisanından ider icra

Buyurmuşdır tealellah hadisi kudsi içinde
Kimi meşgul ide zikrim idem ilmi efdalin i’ta

Eğer kişi amel kılsa okuyub bildüğile ol
Virürdi bilmediğün hak kim iderdi ana ifa

Ki bunlar müntehilerdir okumak kuran efdaldir
Bulara ismi a’zamdır ki her bir harfi tertila

Eğer alim ve ger hafız eğer salih ve ger talip
Olursa mübtedilerden ana efdaldür zikra

Gel ey salik bu asiye kulak vir
İşit canı gönülden kim neler dir

Devam üzre çekersin ismi zatı
Bu varlıkdan bulursın sen necatı

İdüb tevbe inabet it şeyhinden
Ne söylerse kabul it sen tarikden

Mehabbet kıl ana sen can-u dilden
Dahi ta’zim idüb daim gönülden

Ne söylerse kabul it anı bil hak
Mürid olana lazımdır bu ancak

Anın emrin tutub gözle rızasın
Dahi terk it şeyhinden maadasın

Sakın daim gözün dikme yüzine
Kulak dut can-u dilden her sözine

Dahi red itme sen şeyhin kelamın
Ki fehm itmez isende hem meramın

Eğer irmezse aklın eyle te’vil
Kelamı şeyhi itme çarhı ta’dil

Seni muzdar kılursa şeyhin emri
Tefekkür eyle Musa ile Hazari

Taleb itme sakın ezkar-u evrad
Anın emrini kıl kendüne mu’tad

Tekellüm itme akvali fuzuli
O ne söylerse tut sem’ı kabuli

Nedir bu rabıta dinle kelamı
Nedir bu vasıta anla meramı

Gönül göziyle olmak şeyhe nazır
Bulub şeyhin cemalin dilde hazır

Mehabetle ana kıl intizarı
Bu nisbetden usanub olma ari

Temam aks eyleye kalbe kemali
Göresin anda envari cemali

Mehabetle olub pirinde fani
Unut andan girü cümle cihani

Şu denlü galib ola sana nisyan
Gide pirinde ancak kala rahman

Tariki rabıta asıl usuldür
O dahi baisi seyri vusuldür

Sakın terk eyleme o şu’li paki
Onınla varlığın bulsun helaki

Kim evvel fani olursın şeyhinde
Ki sonra lezzet alursın tarıkde

Habıbullahda fani olursın
Dahi sonra fenafillah bulursın

Fenada yoğ olur bu cümle varın
Lütuflar idiserdir sana yarin

Tecelli idiser sana sıfatdan
Kim andan sonra ider dahi Zatdan