Boş, Kavgalarım! İsteklerimle kavga ediyorum. Çünkü doymak bilmiyor Hayallerimle dövüşüyorum çünkü gerçek özlemlerime dönemiyorum Umutlarımla sersemliyorum. Çünkü dünyada ondan başka yaşayacak bir şey bulamıyorum Ne yana dönsem hangi köşeyi dönsem uçurum kenarında hissedip, doyamıyorum Dünya yetmiyor bana… Hani İmam Rabbani der ki, “Dünya hayatının Allah indinde kıl kadar kıymeti olsaydı, kâfirler ondan faydalanamaz ve şerlilere dünyadan bir şey verilmezdi!” demek ki isteklerim, hayallerim ve umutlarım bu dünyadansa kıymetsiz şeylerin peşindeyim. Boş şeyler için kavga ediyorum… Varsın doysun yalakalar Varsın edepsizlik yapsın kendini sanatçı zannedenler Varsın dünya zenginlerin olsun, yedikçe doymasınlar Varsın çırılçıplak soysun kendilerini ve tapanlarını… Yokluğa değil tokluğa dönsün güneşleri Dolunay kavgaları… Alkışlasalar ne olur ki, doldursak günün yazısı abonesi gibi siteleri… Yaz desinler yazılana, şak şak… Dünya şeytanları sahnede cirit atsın, sizde azla yetinin… Bu yeter bana deyiverin! Kavga etmiyorum. Dövüşmüyorum. Sersemlemiş hiç değilim. Benim derdim Allah’ın beni sevmesi. Beni terk etmesin kavgası… Bu dünya Karun’u doyuramamış… Kleopetra’yı güzelliğe doyuramamış! Neron yakmış, yine her asırda yakılacak yeni bir Roma olmuş, deliler hep var olmuş… Bir hadiste, “ Her kim zengine zenginliliğinden dolayı tevazu gösterirse, eğilirse imanının üçte bir gider!” diyor. Güçlünün yanında değil zayıfın yanındayım-yokluğa aşina! Dünya ile kavga etmiyorum, değmez ki… Sürtüklerin, sarhoşların, iki sallayıp paraya para demeyenlerin, bir şarkı söyleyip sanatçı zannedenlerin, taptıkları dünya oldukça onu kaldıramayan ve her türlü uyuşturucuya müptela zengin görünen zayıfların dünyası benim dünyam olamaz. Bu dünyada cenneti bulamayacağım kesin. İnsandan başka her şey mükemmel yaratılmış, insan öylesine zayıf-ona dünya verilmiş. Kurumuş odun ile beslenirken-onun meyvelerine şaşırmamış! Yedikçe verilmiş- niye tükenmiyor diye düşünmemiş. Siz kıymetsiz bir şeyinizi sevdiğinize verir misiniz? Eğer dünyayı terk etmezseniz, ihtiyacınızdan çok ihtiyaç duyarsanız, ne gece uyuyabilir nede gündüz gerçeği görebilirsiniz. Kavga edersiniz-“Ben” üzerine! Eğer dünyaya bağlılığınız devam ederse kıymetsizleşirsiniz! Saffet Kuramaz
|