Alıntı:
O gece Peygamber (s.a.v.) Ali (r.) ve kendisini mezara hazırlayan diğer arkadaşları tarafından gömüldü.
Şimdi «Nur şehri» diye anılan Medine'de büyük bir üzüntü yaşanıyordu. Sahabeden her biri ağladığı için başkalarını azarlıyor, fakat kendisi ağlıyordu.
Niye ağladığı sorulduğunda Ümmü Eymen: «Ben onun için ağlamıyorum» dedi.«Onun için bu dünyadan daha iyi olan bir yere gittiğini sanki bilmiyor muyum? Fakat ben, bize gökten gelen haberler kesildiği için ağlıyorum».
Kayda giren bu rivayeti "gökten gelen haberler"den ümid kesmiş dervişlerin dikkatine sunarım...--------------------------------------
Ümmü Eymen (=Eymen’in annesi) Kimdir?
Mümine ve örnek kadınlardan Ümmü Eymen Peygamber efendimizin dadısı, Ona ilk iman eden ve yıllarca hizmetinde bulunan bir hanımdır.
Asıl ismi Bereket olan Ümmü Eymen, Habeşistanlı Salebe b. Amr’ın kızıdır. Resulullah’ın babası Hz. Abdullah’ın hizmetçisiydi, O vefat edince Peygamber’in tüm işlerini ve dadılığını kendisi üstlendi. Özellikle Hz. Aminen’in vefatından sonra Hz. Resulullah’a (s.a.a) çok büyük yardımları dokundu, marifet, yakin ve üstün ahlaki özelliklere sahipti. Allah resulü (s.a.a) Hz. Hatice ile evlendiğinde onu azad etti ve Ubeyd b. Zeyd ile evlendirdi, bu evliliklerinden Eymen adında bir çocukları dünyaya geldi. Allah Resulü, peygamberliğe erişince ev halkına tebliğde bulundu, kadınlardan önce Hz. Hatice ve sonra da Ümmü Eymen Resulullah’a ilk iman edenlerden olma şerefine nail oldu.
