"tevbeten abdun zalimin li nefsihi la yemliku li nefsihi mevten vela hayaten vela nuşura"
İnsan malik olabilse herhalde en başta hayatına malik olmak dilerdi.Oysa hayatına,mematına,ve yeniden neşrine malik olmayan zalim nefse,tevbe ediyoruz her gün seyyidül istiğfarla.
Neden tevbe,Çünkü malik olmadığı halde mülkiyet davasında.
Mülk Allahın .
Neden zalim?
Zalim;başkasının mülkünde tasarruf etmeğe kalkışandır.
En büyük zulüm küfürdür.Çünkü Kendisi bile ona aitken,bir hiçken, benlik iddia etmektir.
Vel hasıl ,İnsan çok zalim ve cehul dür.
Bu zulümden ve cehalet kuyusundanda bir kamil mürşid eli tutup çıkabilir ancak.
Yoksa kendi acizliğini idrak etmeden,hiç olduğunu farketmeden,hiç bir şeye malik olmadığını anlamadan Allamei cihan olsa çıkamaz o kuyudan.
Hiç bir şeye malik olmadığını idrak ettiği an,Hiç birşeyinde kendisine malik olamayacağını anlar ,İlla Allah.Zaten memlukluk ettikleride yine kendi nefsine kulluğunun eseridir.
İmam Rabbani(k.s.) der ki;
"Kişi ya nefsini sever ya Rabbini. Rabbinin haricinde sevdiklerini de nefsi için sever".
Biz onunuz.
İnna lillahi ve inna ileyhi raciun.
Ve zanlarımızda neye malikim sanıyorsak veya neye meluk isek dünya cehennemimizdir bizim.
Cehennemin kapıcısının adı da malik değil mi?Maliklik iddiası belkide cehennemin kapısını açıyor bize.
Bir de cennetin kapısını bize açan var; adı Rıdvan.
Rıza ile bu dünyada cennete adım atmak var belki de.
Sn kudsi hoş geldiniz
