|
RABBANÎ MEKTUB - 226
(Abdulkadir AKÇİÇEK Tercumesi)
226. MEKTUP
MEVZUU : Fırsatı ganimet bilmek bcyânındaâır.
***
NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, hakikî kardeşi Şeyh Meyan Muhammed'e yazmıştır.
***
Aziz Kardeşimin mektubu geldi; ferahı mucib oldu.
***
Ey Kardeş,
Allah bize ve size başarı ihsan eylesin.
Bu hayat fırsatı, cidden azdır. Ebedî azabın teferruatı dahi bunun üzerinedir. Vay onun haline ki. bu az fırsatı: Hiç bir şeye yaramayan işlerin tahsiline harcar; dolayısı ile sonsuz elemleri tutar.
***
Ey Kardeş,
Yabancı sayılan insanlar, o taraftan bu taraftan karınca ve çekirge gibi gelip toplanmaktadırlar. Hem de dünya işlerini bırakarak..
Size gelince., zevkle hırsla bu alçak dünya talebine çalışıp durmaktasınız. Bu âlemde elde edilecek büyük devleti bilmeyerek; o dünyalığın elde edilmesini zevkle temenni etmektesiniz. Hem de:
— «Haya imandan bir şubedir.»
Hadis-i şerifine bakmadan..
***
Ey Kardeş,
Ehlûllahın bu şekilde toplanması, Allah için ve Allah yolundadır; bu kısım bir cemiyet ki: Bugün Serhend'de olmaktadır; bilemiyorum, bunun yüzde biri, dünya âlemi çevrelerinde olur mu yoksa olmaz mı?.
Ve., siz, anlatılan devleti boşa harcadınız.. Çocuklar gibi, nefis cevherleri cevize ve muza değiştirdiniz..
Bir mısra:
Bu size ardır bin kere..
***
Ey Kardeş,
Bir başka vakit, belki de böyle bir fırsat sana verilmez. Verilmiş oha da. ihtimal ki, bu topluluğu kaim bulamazsın. O zaman ne çaresi var?. Kaçırdığım nasıl tedarik edeceksin?. Onun telâfisi nasıl hâsıl olur?. Yanılıyorsun, anlamakta hata ediyorsun.
Sakın ha, olmaya ki, yağlı tatlı lokmalara meftun olasın.
Sakın ha, olmaya ki, süslü güzel elbiselere kanasın..
Zira bu anlatılanların dünyada ve âhirette hasaretten ve nedametten başka bir neticesi yoktur.
Ehlin ve ayalin rızasını almak sebebi ile; kendim" belâya atmak, âhiret azabını almak, işin sonunu düşünen sağlam akim, fikrin ala-Cafr şey değildir.
Sübhan Allah sana, akıl ve uyanmak nasib eylesin.
***
Ey Kardeş,
Dünya, vefasızlığı ile misal getirilir. Dünya ehli ise., hasislik, denaet ve cefa ile meşhurdur. Bu durumda, güzel ve değerli ömrünü: vefasız ve hasis bir şeyin talebi uğruna sarf etmiş olmuyor musun?.
— «Elçinin vazifesi, ancak tebliğdir.» (5/99)
Vesselam..
***
|
