|
RABBANÎ MEKTUB - 151
(Abdulkadir AKÇİÇEK Tercumesi)
151. MEKTUP
MEVZUU : a) Nakşibendiye Tarikatının üstün şanını beyandır. Allah, bu tarikat ehlinin sırlannın kudsiyetini artırsın.
b) Yaddaşt'ın manası..
***
NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, Mir Mümin Belhi'ye yazmıştır.
***
Bir mısra ile başlayalım:
Dostların sözüdür, sözlerin en güzeli..
***
Bilesin ki,
Hacegân Hazretlerinin Tarikatında:
— Yaddaşt.
Lafzı, şundan ibarettir: Gaybet hali olmayan devamlı huzur..
Yani : Yüce Mukaddes Zat'ın daim huzurunda bulunmak.. Hem de, şuun ve itibarlara dayalı perdelerin onu ihlâl etmemesi ile..
Şayet, bir vakit huzur bulunur; bir başka vakit gaybette kalınırsa.. Meselâ: Belli bir vakitte perdeler tamamen kalkar; bir başka vakitte ise iner.. Bu mana daha çok, tecelli-i berkîde olur ki, Hazret-i Zattan bir anda şimşek gibi perdeler açılır; sonra, şuun ve itibarların perdesi gerilir., hem de sür'atle..
İşte., yukarıda anlatılan manada bir huzur, bu büyük zatların katında itibardan düşüktür.
Bundan bilindi ki: Gaybet hali olmayan huzur şudur: Tecelli-i berkinin devamı.. Ki bu: Şuun ve itibarların tavassutu olmadan Hazret-i Zat'ın zuhurundan ibarettir.
Bu makamda, ekmel manada fena sabittir. Buraya, asla perdelerin dönüşü yoktur. Eğer dönecek olsa, huzur gaybete çevrilir ki, onun adına:
— Yaddaşt.
Denmez.
Buraya kadar anlatılan manadan taHakkuk etti ki: Bu büyük zatların müşahedesi tamam olmada ve kemalde en güzel şeklini bulmuştur.
Fena makamının ekmel olması, beka makamının pek tamam olması, müşahedenin etemmiyeti ve ekmeliyeti kadardır.
Bir mısra:
Gül bahçemi gör de kıyasla baharımı.
***
|
