|
RABBANÎ MEKTUB - 104
(Abdulkadir AKÇİÇEK Tercumesi)
104. MEKTUP
MEVZUU : Taziye Hakkındadır.
***
NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, Bazı kasaba kadılarına yazmıştır.
Bilmiş olasınız ki,
Mağfurün leh (o bağışlanmış zatın) ölümü her nekadar cidden çetin ve ağır olsa da; mutlaka kula lâzım olan, Yüce Sübhan Hakkın fiiline rıza göstermektir.
Biz dünyada baki kalmak için değil; amel işlemek için yaratıldık. Bu sebepten amellere ciddî sarılmak gerekir.
Şayet merhum iyi ameli ile gittiyse., bunda, hiç korkulacak zararlı yan yoktur; hatta bir sultandır.
— «Bir köprüdür, sevgiliyi sevgiliye kavuşturur.»
Manası, onun şanında sabittir.
Ölüm yok olmak için değildir; giden, hal durumu ile sevgiliye ulaşır. Acaba ona nasıl muamele edecektir?. Bu manada uygun olan: Duâ, istiğfarla sadaka ile yardımına koşmaktır.
Resulûllah S.A. efendimiz bu manada şöyle buyurdu:
— «Meyyit, suya batıp yardım isteyen gibidir. Babasından, anasından, kardeşinden ve dostundan kendisine gelecek yardımı gözetir. Böyle bir yardım kendisine gelirse., dünya ve içindekilerden daha sevimli bilir..
Allah, yeryüzündekilerin duası ile. kabirdekilere dağlar misali rahmet inzal buyurur.» (Mişkât'ül-Mesabih, Dualar kitabı)
***
Mübarek mektubunuz geldiği zaman, havanın soğukluğu cidden şiddetli idi; yoksa cevabı ertelemezdim.
Tefviz, tekidli yazıldı; inşaallah faydası olur.
Bundan daha fazlası baş ağrıtmak olur.
***
Kadı Hasan ve diğer değerli zatlara bolca dualar. Yüce Hakkın fiiline razı olsunlar. Bütün islerde Allah'a şükretsinler..
***
|
