|
RABBANÎ MEKTUB - 67
(Abdulkadir AKÇİÇEK Tercumesi)
67. MEKTUP
MEVZUU: Muhtaçların durumu anlatılıyor.
***
NOT : ÎMAM-I RABBANİ Hz. bu mektubu, Hanlarhanı'na yazmıştır.
***
Allah-ü Taâlâ, bizi ve sizi Seyyid'ül-mürselin'e tabi olmakta sabit kılsın. Hem zahirde, hem de batında.. Ona ve âline salâtlar ve selâmlar.. Bu duaya:
— Amin !.
Diyen kula, Allah merhameti ile muamele eylesin.
***
Başınızı ağrıtmaya, iki mühim şey beni zorladı:
a) Eza zannının kalktığını açıklayıp sevgi ve ihlâs husule geldiğini anlatmak..
b) Haseb ciheti ile şerif, neseb ciheti kerim, marifet ve şuhudla nıütezeyyin, fazilet, ve salâhla güzelliğini bulan bir muhtaç zatın ihtiyacını ima etmek..
***
Ey Mahdum,
Şiddet ve zaaf durumuna göre değişik derecede olsa dahi; Hakkı açıklamakta, bir çeşit acılık vardır. Kim bu acıyı bal gibi yedikten sonra:
— Daha yok mu?.
Diyebilir..
***
Hallerin telvinatı, imkân sıfatının levazimi arasında sayılır. O kadar ki: Bir taife temkin mertebesine eriştikleri halde, telvinden kurtulamamışlardır.
Zira, miskin mümkin, şu iki durumdan kurtulamaz:
a) Celâle bağlı sıfatların sultanma mağlub olur.
b) Cemale bağlı sıfatların mağlûbu olur..
Bunların dışında, bir vakit gelir ki: Kabza mahal olur veya bast haline vatan..
***
Her mevsimin kendine has hükümleri vardır. Dün öyle idi; bugün dahi başka olur..
Şu hadis-i şerif, bu manayı nekadar iyi anlatır:
— «Bu müminin kalbi, Rahmanın parmaklarından iki parmağın arasındadır. Onu istediği gibi çevirir.»
Vesselam..
|
