Sufiforum.com

RABBANÎ MEKTUB - 247

Bu mektûb, Mirzâ Hüsâmeddîn Ahmed hazretlerine yazılmıştır.

Allahü teâlânın varlığını gösteren, yine kendisi olduğu bildirilmektedir:

Allahü teâlâyı delîlsiz, vesîlesiz olarak tanıdım. Daha doğrusu, delîlleri, Allahü teâlâ vâsıtası ile tanıdım. Çünki, herşeyin delîli, herşeyin varlığını gösteren Onun varlığıdır. Onu gösteren birşey yoktur. Çünki delîl olanın, gösterenin, gösterilenden daha çok meydanda olması lâzımdır. Ondan daha açıkta ne vardır? Çünki herşey, Onunla meydandadır. Herşeyin varlığı Ondandır. O, kendini de, herşeyi de göstermektedir. Bunun içindir ki, Rabbimi, Rabbim vâsıtası ile tanıdım ve herşeyi Onunla tanıdım deriz. Böyle olduğu münâzara ilmindeki (Limmî) üsûlü ile anlaşılmaktadır. Âlimlerin çoğuna göre (İnnî) delîli ile anlaşılır. [(Limmî), Limmeli yâni (Niçinli) demektir. Niçin sorularını cevâblandırmak lâzım olur. İnnî, inneli yâni (Elbetteli) demektir.] Belli olduğu için, niçin demeğe lüzûm yoktur. Delîlin Limmî veya innî olması görüş ayrılığındandır. Doğrusu ise, burada delîl aramanın yeri yoktur. Çünki, Allahü teâlânın varlığı meydandadır. Meydanda olmasında hiç şübhe yoktur. Herşeyden daha açıktır. Ancak, kalbi hasta, gözünde perde olan anormal kimse göremez. Herşey, açıktaki beş duygumuz ile anlaşılır. Hepsinin varlığı, Allahü teâlâdandır. Böyle olduğunu anlamıyanların çoğu, hasta kimselerdir. Onların hasta olması, böyle olmasına zarar vermez.

Size ve doğru yolda olanların ve Muhammed aleyhisselâmın izinde gidenlerin hepsine selâm olsun!