108. HİKMET
Gelin toplanın zâkir kullar, zikr söyleyelim; Zâkirleri Allah şüphesiz sever imiş. Aşksızların imanı yok ey arkadaşlar; Cehennem içinde dinmeden devamlı yanar imiş.
Muhabbetli âşıkları Allah sevdi; Onun için dünya derdini boşadı Candan geçip, yaşını saçıp âşık oldu; Mahşer günü cemalini görür imiş.
Aşıkların gerçek dostuna canı kurban; Şevki ile onu arayıp eyler feryad Aşk sevdası başa düşse evi viran Tutkun olup, onu arayıp yürür imiş.
Aşık olsan, gece gündüz dinmeden ağla; Pir-i kamil hizmetine belini bağla; Yanıp pişip derdi ile göğsünü dağla; Dağda giden visalini görür imiş.
Hakk’ı seven âşıkları buldu murat; Sahte âşık olup yürüme, sabaha ayıp Kılıçtan keskin kıl köprünün adı Sırat; Yalan dâva eyleyen geçemeyip kalır imiş.
Aşık olsan, yalan dâva eyleme sakın Yalan dâva eyleyenlerden Allah bizâr Kahhar Melik'im kahr eylese, adı Kahhar; Kıyamet günü yüzü kara kalkar imiş.
Aşıkları gece ağlayıp seherde kalkar Sır şarabını içen âşık sırrı örter; Her kim söğse, belki tepse, elini öper Öyle erenler feyiz-fetih alır imiş.
Muhabbetten haber alan canı bilmez; Başı gitse, yâri olmadıkça canı bilmez; Aşk kelâmı, zevk yemeği, ekmeği bilmez; "Hu"-"Hu" diye zikrini söyleyip yürür imiş.
Aşıkların gözü yaşlı, bağrı yanık; Çekinmesi yok, utanması yok, yürür çıplak Halk gözünde topraktan değersiz, sırrı gizli Canı ile zikrini söyleyip yürür imiş.
Doğru yürüyen âşıklardan Allah râzı; Aşık işi kolay değil; eyleme heves Yalancılar âşıkım der, Allah hakim İmanını değersiz pula satar imiş.
Aşıklığın kolay işi, baş verme Mansur gibi kendinden geçip can verme "Mutu kabte en temutu" toprak olma Aşıkları ölmeden önce ölür imiş.
Sevda eylesen ahiretin sevdasını Başa alma dünyanın kavgasını Amel eyle cennet al masivasını Cennet alan cemalini görür imiş.
Allah nuru kabrinin içini aydın eyleyince Firdevs cenneti gülü açılıp gülşen eyleyince Melekler karşısından kendini bırakınca Bu alemin aydınlığından geçer imiş
Bütün ruhlar toplanıp gelince mübareğe Meşgul olunca kutluluğa Dua eyleyip döndükten sonra kalınca tek Bütün ruhlar dönüp bir bir kaçar imiş
Yedi adım geldikten sonra Münker-Nekir Heybet ile girip gelince eyleyip kahır İki gözü ateş gibi yanıp acaip yanar Nurunu görüp saygı eyleyip kaçar imiş
Kul Hoca Ahmed âşık olsan, candan geç Ondan sonra şevk şarabını doyasıya iç Günahını hafif eyleyip burada uç Aşıkları cennet içinde uçar imiş.
_________________ "Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|