MÜNACAAT
Münâcât eyledi Kul Hoca Ahmed; Allah'ım eyle kuluna rahmet
Garip Ahmed sözü aslâ eskimez; Eğer yer altına girse, çürümez.
Yine mensuh olup o hâr olmaz; Okuyan bağlılar hasta olmaz.
Okuyana eylerim orada şefkat; Kıyamette eyleyim şefaat
Allah'ım eylese nasip bana cennet, Okuyanlara eylerim şefaat.
Dileği her ne olsa Tanrı vere; Muhabbet şevkini gönlüne koya.
Cemalini gösterip Perverdigâr'ım, Kendi yoluna koysun Bir ve Var'ım.
Allah'ım eylesin mahşerde sevinçli Kıyamet günü temiz Zâtına sırdaş
Duaya katılıverse her müslüman, Ölür vaktinde götürür iman nuru
Benim hikmetlerim âleme dolan; İşitmeden her kim ölse, eyler arzu
Benim hikmetlerim dertliye derman; Kişi pay götürmese, o yolda kalan.
Benim hikmetlerim âlemde destan; Ruhum gelse, eyler sohbeti bostan.
Benim hikmetlerim hadis hazinesidir Kişi pay götürmese, bil habistir.
Benim hikmetlerim talibin rızkı Eğer binlerce olsa cürmü, fikri
Benim hikmetlerim Sübhan'ın fermanı Okuyup bilsen, hepsi Kurân'ın anlamı
Benim hikmetlerin âlemde sultan; Eyler bir anda çölü gül bahçesi
Benim hikmetlerim muhabbetin şevki Gözünün yaşına eyleye teharet
Namazına Resűlullah imamı; Onun soyu melekler tamamı.
Kırılmışlık ile kıldığı namazı, Kabul olur onun Hakk’a niyazı.
Benim hikmetlerimi âşığa söyleyin Gönlü ayna gibi sadıka söyleyin,
Tamamı kör, sağır, bâtını boş; Bütün iklimi gezdim, bulmadım sâf.
Benim hikmetimi sarrafa söyleyin; Allah'ım, Kerem sahibi Vehhabâ söyleyin.
Adalet padişahı, bir adı sâdık; Eyler bir anda vaslına lâyık.
Benim hikmetlerimi cahil işitmez; Gönlü-kalbi kara, öğüdümü almaz
Hatadan habersiz; Allah’a inkarcı Edepsiz, hayasız, dünyada pirsiz.
Yazısını yazsa her kim, nesir yazsın; Nesirle yazarak maksada yetsin.
Dini, imanı yok, İslâmı viran; Kıyamet tanı atsa, yolda kalan.
Pir-i kâmil’i görmeden Şeyh-i Şan'an, Allah eylemez kabul, okusa Kur'an.
Kendini şeyh sanır, torbası boşmuş; Yirmi beşe yetmeden onun yaşı
Nasihatlar eyler yaşlı ve gence; Kendisi ayırd etmeden iyi-kötüyü
Onların sözleri zalimi saldır Şeriat ehli bu gibilerden utanır
İnansın diye bunu bir nice akılsız Eylerler velilerden bunu nakil
Koyup tuzağını geçitlere pirsiz Dili yalan ve hile, yaptığı tezvir.
Onun hilesi olur şeytandan üstün Kalkar yüzü kara mahşerde tanla.
Onların görmeyin yüzünü asla Onun gibi lânetliden eyleyin perhiz
Hal dili ile ben görmezi söyledim Hakikat söz ile cahili çekiştirdim.
Eğer ölim olsa, canım sadaka İnci ve cevher sözümü işitip anla
İnci ve cevher sözünü aleme saçsa, Okuyup anlasa, Hakk'ın kelamı'nı açsa,
O âlime can kurban eylerim; Bütün ev-barkımı ihsan kılarım.
Hani âlim, hani amel işleyen dostlar? Allah'dan söz etse, siz can veriniz.
Gerçek âlim yastığını taştan yaptı Ne anladı onu âleme söyledi
Kendini bildi ise, Hakk'ı bildi; Allah'dan korktu ve insafa geldi.
Benim hikmetlerimi bilgin işitsin; Sözümü destan eyleyip maksada yetsin.
Benim hikmetlerim fiili veya kavli Kâlbi gönlünde olsa Mevla’nın zikri
Benim hikmetlerim bir pir-i kâmil; Hangi kul Allah'a olsa mail
Benim hikmetlerimi çok kişilere söyleyin Dua-tekbir eyleyip rahmete batın
Benim hikmetlerim kudretli bir pir; İşitenler olur sarhoş ve şuursuz
Diri olsa cihanda hâr olmaz; Okuyan bağlılar hasta olmaz.
Kıyamette ona yol gösterici olurum; Eğer dertli olsa, dermanı olurum.
Eğer yüz yıl gösterici olurum Eğer yer altına girse, çürümez.
Allah eyleye onu cehennemden âzad; Ebedi cennetinde eyleye şâd.
Eğer hikmet okusa insanlar Olur oğul bana o has talib
İşitip hikmetimi kulağa alan Armağan eyler ölür vaktinde iman.
Yesevi, hikmetini bilgin işitsin; Işitenler bütün maksada yetsin.
Mücevher hazinesinden bir parça alsın; İşitmeyen hepsi hasrette kalsın.
Kişi hikmet işitse canı ile, Çıkar canı onun imanı iIe.
Kulağa almazsa bu sözü cahil Ona insan deme; o hayvan soylu
Allah'ım sözünden çıkan bu hikmet, İşitene yağar rahmet yâğmuru
Benim hikmetimi kim tutsa sıkı Allah eyleye onu elbette gamsız
Girer cennet içine şen-şakrak Allah'ım eyleye sevinçli ve neşeli
Benim hikmetlerim Hakk'ın övgüsü Muhabbet ehlinin derdinin devası.
Benim hikmetlerim şeker ve baldır Bütün sözler içinde baha biçilmezdir
Benim hikmetlerim Allah'ın nimeti Seher vaktinde dese, estağfirullah.
Onun lanetli şeytan tutmaz yolunu; Muhammed Mustafa alır elini.
Peygamber ümmetim deyip mehri ister Şeytanın Allah'ım kendisini yakalar
Benim hikmetlerimi dertsize söylemeyin; Baha biçilmez cevherimi cahile satmayın.
Yesevi hikmetinin değerini anla Aşk küpünden meyi bir damla tad
Aşk küpünden kişi bir damla tadınca Allah'ın vaslına bir yola batar...
***
_________________ "Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|