|
179. HİKMET
Sübhan İzim hidayeti nasib eyledi,
Telim hicab gönlümüzden gider miki?
Gece-gündüz Hazretine Allah desem,
Mahzun kulu maksadına yeter mi ki?
Marifetin bostanında bülbül olup,
Hak yadında daima sürekli meşgul olup.
Kulluk kılsam Hazretine gerçek kul olup,
Bu haletda rıhlet şafağı atar mı ki?
Eğri yola yürüdüm, daima hata eyledim,
Şimdi bildim, öz canıma cefa eyledim.
Dergâhına yakam tutup yana geldim,
Lutf eyleyip tevbemi kabul eder mi ki?
Erenlerin izin arayıp yola girsem,
Dergâhında dua kılıp yüzüm sürsem.
Gariblerin gönlünü avlayıp dua alsam,
Bu iş ile benim işim biter mi ki?
Pişmanlıkta gece-gündüz yaşım döksem,
Hudayıma zari kılıp arz eylesem.
İyilerin Hazretine şafi’ olsam,
Kul niyâzı niyâzsıza yeter mi ki?
Ahmed, senin yazık ki ömrün yel gibi geçti,
Dünya dileyip ahiretin mumu yandı.
Masiyetin peymanesi doldu-taştı,
Rahman Tanrım günahımdan geçer mi ki?
_________________
"Bismillah dep beyan eyley hikmet aytıp
Taliblerge dürr ü gevher saçdım mena..."
Hazret-i Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî [ Qaddesallahu Teala Sırrahul-Azîz ]
|
